Балалардың дене дамуын кешендік әдіспен бағалау сызбасы
| Даму үйлесімдлігі | Морфологиялық-функционалдық жағдайы | Биологиялық даму деңгейі | |
| Дене массасы, кеуде торының шеңбері | Өкпенің тіршілік сыйымдылығы, қолдың бұлшық етінің күші | ||
| Үйлесімді | Бұлшық еттің жақсы дамуы есебінен М±σ R және одан жоғары | М±σ және одан да жоғары | Жасына сәйкес |
| Жасынан озған | |||
| Жасынан артта қалған | |||
| Үйлесімді емес | М-1,1 σ R ден М-2,0 σ R дейін М+1,1 σ R ден М+2,0 σ R дейін, жоғары мөлшерде май жиналудан | М-1,1 σ ден М- 2,0 σ дейін | Жасына сәйкес |
| Жасынан озған | |||
| Жасынан артта қалған | |||
| Үйлесімділігі күрт өзгерген | М-2,1 σ R және одан да төмен М+2,1 σ R және одан да жоғары, артық мөлшерде май жиналудан | М-2,1 σ және одан да төмен | Жасына сәйкес |
| Жасынан озған | |||
| Жасынан артта қалған |
Қазіргі кезде дене дамуын бағалаудың центильдік әдісі кеңінен таралған. Ол әдістің ерекшеліктеріне жеткілікті дәрежеде объективтілігі, қарапайымдығы және қолданылу ыңғайлығы, қосымша есептеулер жүргізудің қажеті болмауы жатады. Әдетте, әрқайсысы жеке қарастырылатын, бірнеше белгілері: дене ұзындығы мен массасы, BMI, кеуде торының шеңбері, тері асты май қабатының қалыңдығы, қол бұлшық етінің күші, ӨТС, артериалық қан қысымы, пульс жиілігі және т.б. құрамына кіретін, бір өлшемді центильдік шкалалар қолданылады. Екі өлшемді центильдік шкалаларда даму үйлесімділігін анықтауға мүмкіндік беретін, дене дамуының 2 басты белгілері: дене ұзындығы мен массасының өзара байланысы берілген. Центильдік әдісте кез келген белгінің барлық мөлшерлерін, мысалы, белгілі бір жастағы балалардың дене массасының мөлшерлерін кіші мәнінен үлкеніне қарай өсу реті бойынша реттелген түрдегі қатарда орналастырады. Бұл қатарды 100 бөлікке (центилььдерге) бөледі. Әдетте, центильдік кестелерде барлық центильдер емес, тек қана 7 белгіленген – 3, 10, 25, 50, 75, 90, 97 центильдер беріледі. Белгіленген центилььдер арасында 8 - центильдік аралықтар түзіледі. Бірінші аралыққа 0–3 центильдерге (өте төмен), екіншіге – 3–10 центильдерге (төмен), үшіншіге – 10–25 центильдерге (төмендеген), төртіншіге – 25–50 центильдерге (орташа), бесіншіге 50-75 центильдерге (орташа), алтыншыға – 75–90 центильдерге (жоғарылаған), жетіншіге – 90–97 центильдерге (жоғары) және сегізіншіге 97–100 центильдерге жататын (өте жоғары) белгілердің мөлшерлері кіреді. Баланы тексеріп, оның даму көрсеткіштерінің мөлшері, аралықтардың қайсысына кіретінін анықтайды. Дене дамуының қалыпты түріне 3–6 аралықтар арасындағы, яғни 10 - 90 центильдер зонасында жататын және сау балалардың 80%–да кездесетін белгілер жатады..
Егер дене ұзындығының көрсеткіштері 3–7 зонасында, ал дене салмағы 3–6 зонасында жатса, онда дамуы қалыпты болып саналады. 1 және 8 центильдік аралықтарға жататын көрсеткіштер дененің дамуында ауытқулар бар екенін көрсетеді және балаға диагностикалық тексеру жүргізуді қажет етеді. Көрсеткіштері 2- және 7- аралықтарға түсетін балалар қауіп–қатер тобына жатады, олар үнемі динамикалық бақылауда болуы қажет.
Центильдік кестелер бойынша жекелеген белгілерді ғана емес, дамудың үйлесімділігін де бағалауға болады. Егер дене массасы мен ұзындығының өлшемдері бір аралықта немесе көршілес аралықтарда да болса, онда дене дамуы үйлесімді болып саналады. Егер олар орналасқан аралықтардың айырмашылығы 3 аралыққа жетсе, үйлесімді емес, ал айырмашылығы одан да артық болса – үйлесімділігі күрт өзгерген болып есептеледі. Дененің дамуын скрининг бағалау мақсатында екі өлшемді центильдік номограммалар кеңінен қолданылады (Ю.П. Пивоваров, 2001).
Сөзсіз артықшылықтарына қарамастан, центильдік әдіс баланың биологиялық дамуын бағалауға мүмкіндік бермейді. Бірақ, ол, көп еңбекті талап ететін регрессия шкалалары бойынша морфологиялық - функционалдық жағдайды бағалау әдісін алмастыра отырып, дененің дамуын кешендік бағалауда ойдағыдай қолданылады. Биологиялық дамудың артта қалуы немесе озып кетуі және морфологиялық-функционалдық көрсеткіштердің үйлесімді еместігі денсаулық жағдайында ауытқулар бар екенін көрсетеді. Дене дамуының үйлесімсіздігінің және биологиялық дамудың бұзылыстарының дәрежесі жоғарылаған сайын, аурулардың даму қаупі одан әрі артады. Сондықтан балалардың дене дамуын жекелей бағалаған кезде, оларды төмендегідей қауіп–қатер топтарына бөлуге болады (В.Р. Кучма,2001, 9.5.- кесте).
Кесте