Lid Polänik bai noated fa ‚Fr. Chopin‛.
1.
Ag! if as sol dabinoböv len sil,
tän sedoböv stralis as lelöfafil
te pro ol, no pro fels,
no pro fots, no pro bels;
nö! da fenät ola.
Si! straloböv us dub lelöf e zil,
ag! if as sol dabinoböv len sil.
2.
Ag! as bödil kanitovöb[1] in lut;
lid dranonöv lü ol dub lelöfaglut.
Te pro ol, no in fels,
no in fots, no su bels,
nö! lä fenät ola
ob as bödil kanitoböv in gad;
lid dranonöv te lü ol ini lad.
NOETS. (Vükifonät)
- Bükapök; pla: kanitoböv.
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 3, Pad: 12.
Blam telplänovik
Büracif: „O söl: ‚Müller‛! Vö! mutob blamön fefiko oli. Ven no komob in bür, binol is as man trögikün.“
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 3, Pad: 12.
Löpo su bels
Löpo su bels lib nog lödon
su belabäks klifik;
löpo su mens e menalon,
sus möns zifas gretik.
Luvegs skapik, luvegs töbik
dugons obis se xil;
ed is ai nog kvil künik
fliton nen top äl sil.
Dono bevü klifs fon müron,
e vat binon lämpik.
I kvärabim us nog stanon
in grün, ko fluks mödik.
Men in senäl liba yöbon
is, in soal stilik.
Löpo su bels lib nog lödon
su belabäks klifik.
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 4, Pad: 16.
Konsäls gudik
No lobolöd deli bü fin!
Ba badikos nog ojenon;
suvo pos prim gudik bo din
fa fät süpo pevotükon.
No krütolöd pö prim miik
dini, deli, tu badiko!
Suvo pos tep ün göd gölik
sol estralon nog jöniko.
Klu xamolöd nen vif, nen spid
deli, meni, dini alik!
Täno pas krütolöd nen pid,
e lobolöd fini gudik!
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 4, Pad: 16.
Hitüpazedel
(Bai poedot fa ‚Theodor Storm‛)
Yad ko barak binon stilik,
e mülaston igo takon.
I bünabim bledis okik
in soalit no mufükon.
Biens brumons slipöfiko,
ed in barakagäo löpik
bödil gedik lefeniko
slipon in väp yeba sigik.
Mülan snorom sa dünanef,
e te daut binof galik,
kel deükof - fe demü sef
prüdiko - pantufis ofik.
Vegof nu lü müladünan,
e galiköl atan stunom.
„Gö! kidolös obi! o man!
Prüdö! bi fat binom in dom.“
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 4, Pad: 16.
Pöf
Golob ini lusüts smalik,
ini luslöms nabik zifa;
golob ini doms miotik,
ini cems proletanefa.
Binob in log ed in logod
cila smalik, lä man, lä vom
binob su tab pla mit e bod,
binob in dom, blibob in dom.
E yel pos yel opaseton,
ovoulob domi äs hed.
O mifätans! pöf ostanon
lä ols nog len deadabed.
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 5, Pad: 21.
Cek
Böd pöfik in cek binon.
Edelo pas pifanon.
Vat e zib fe bundano
päblinons, ye vaniko.
Stiliko in gul su staf
seadon dub lüg e plaf,
deimon zibi gudik,
deimon vati lämpik.
Ag! suno odeadon.
As fanäb pöfik drimon
niliko lä vat e zib
lätiknaedo dö lib.
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 5, Pad: 21.
Bökit
Mär fa ,C. H. Andersen‛.[1]
Ven pos mistomül beigoloy ve bökitaläned, logoy suvo, das labon logoti blägik e flamädikik. Binos äsva filaflam elovevegon ve läned e feilans sagoms täno: „Leklär ekodon atosi bökite!“ Kikodo ye bökit edageton-li atosi?
Vilob konön, kelosi spär esagon obe, e spär elilon osi de salig bäldik, kel ätopon nilo näi bökitaläned, e kel nu nog topon us.
Su läneds valik in züamöp vuit, sägul, vaen e hod äglofons. Gren äjonon ya klopi gudik fütürik, ed ädoniobiegon ma vetot oka ön mük relöfik.
Ab us i bökitaläned äbinon ebo su flan visoik saliga. Bökit leno ävätälon ad biegön äsä gren retik; ilöükon oki ed ästanon pleidiko ä stifiko.
„Binob bo leigo liegik leigodü spig,“ äsagon, „e zuo binob jönikum. Flors oba leigons tefü jön leigodü flors podepa. Binos fred ad lelogön obi ed obikis. Sevol-li eki, kel labon-la logoti jönikum ka obs? o salig bäldik!“
E bim änuton me kap oka äsva ävilon sagön: „Lesi! sevob onis!“ Ab bökit äsvolikon dub pleidäl ed äsagon: „Ag bim stupik kion! binon so bäldik, das yeb glofon ya in koap onik.“
Süpiko mistom lejeikik äfomon oki. Felaflors valik äkoboplifons bledis okas ud änutons me kaps molädik okas du tep älovevegon ve ons. Te bökit älöükon oki ön pleid oka.
„Blegükolöd kapi olik äsä obs dunobs!“ flors äsagons.
„No labob neodi at“, bökit ägesagom.
„Blegükolöd kapi olik äsä obs dunobs!“ gren ävokon. „Nu tep okömon. Dalabon flitämis, kels labons lunoti de lefogs jü tal. Otroivon oli büä ofägol ad lebegön one benädi.“
„Nö! no biegob“, bökit äsagon. Älekläros somo, das äjinos äsva vol lölik äbinon in flams.
Ven mistomül imoikon, flors e gren ästanons in lut stilik klinik, fa rein piflifädüköl, ab bökit pifilädon leblägiko fa leklär; äbinon nu te nog glofot penosüköl nenfrutik su fel.
Salig bäldik ämufükon tuigis oka in vien, e vatatofs gretik ädoniotofons de bleds grünik oka, äsva bim ädrenon. Spärs äsäkons: „Kikodo drenol-li? Is binos ga plitiko koldülik. Logolös soli litüköl! logolös lefogis mozugöl! Kanol-li smeilön benosmeli floras e bimülas? Kikodo drenol-li? o salig bäldik!“
E salig äkonon dö pleid, dö tukün e dö pönod bökita. Pönod ai osökon pleidi.
NOETS. (Vükifonät)
- Bükapök; pla: H. C. Andersen.
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 5, Pads: 21-22.
Bisars
Nog ün 1929 in Spanyän lon ädabinon, stabü kel pöpönoyöv ad fanäbam telyelik, if ölesagoyöv, das pos Yesus el ‚Maria‛ nog älabof-la cilis. (Leigodoyös gospuli ma ‚Matthaeus‛: XII, 46 e XV, 55-56!)
Ün tim et, ven el ‚Venezia‛ älefliton (de tumyel: XV jü tumyel: XVI), läds cädik älenükofs plädotis rovik zü särvigs oksik, dat lunomiko ökanofs moükön flibis ükobiköl in ets.
Ün 1389 äsäkapoy in zif Fransänik jevodi kodü sasen. Ün 1474 äkusadoy higoki, bi yufü diab inögom nögi. Hiböd päfefilükom notidiko su maketapiad. Ün 1604 depütäbef di ‚Paris‛ äcödeton cuki „midunik“ ad deadam medü jainäd.
Se Volapükagased (Zänagased pro Volapükanef) 1959, Nüm: 5, Pad: 22.