У Ваеннай акадэміі ўстаноўлены бюст кавалеру ордэна “За асабістую мужнасць” (пасмяротна) курсанту Дзмітрыю Гвішыяні

Жніўня ў галоўнай ваен­най ВНУ краіны адбылося адкрыццё бюста курсанту Дзмітрыю Гвішыяні, які ўказам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 653 ад 9 лістапада 1999 года быў узнагароджаны ордэнам “За асабістую мужнасць” (пасмяротна).

...Гэта здарылася ў раёне станцыі Ліпнікі 28 жніўня 1999 года. Курсант Дзімітрый Гвішыяні разам са сваімі сакурснікамі і земляком Раманам Кундам, Вадзімам Грыцуком і Віктарам Чуманскім вярталіся ў акадэмію з канікулярнага водпуску на цягніку “Брэст-Мінск”.

Бліжэй да апоўначы па вагону прайшла трывожная інфармацыя: загарэўся цеплавоз. Цягнік зрабіў экстранае тармажэнне. Не марудзячы, курсанты выскачылі з вагона, ацаніўшы сітуацыю, кінуліся дапамагаць дзецям і жанчынам. А Дзмітрый Гвішыяні і Раман Кунда пабеглі да цеплавоза, які быў ахоплены полымем, каб патушыць агонь.

Нечакана ад пажару ўзарваліся акумуляраты. А потым дэтаніравалі паліўныя бакі лакаматыва. У гэты момант Дзмітрый Гвішыяні аказаўся блізка ад месца выбуху. Моцная хваля палаючага мазуту ахапіла Дзмітрыя.

- Тады мы не думалі пра сябе. Усе нашы думкі і дзеянні былі накіраваны на тое, каб патушыць пажар, выратаваць людзей і тэхніку, - успамінае сёння афіцэр-псіхолаг знішчальна-авіяцыйная базы старшы лейтэнант Раман Кунда. – Калі я ўбачыў, што Дзіму ахапіла полымя – кінуўся да таварыша. Збіваючы агонь, адцягнуў сакурсніка ў бяспечнае месца.

У цяжкім стане пацярпеўшага верталётам даставілі ў Мінск, ш 432-і галоўны ваенны клінічны шпіталь. Але ўрачам, на жаль, не ўдалося выратаваць Дзмітрыя. Ад цяжкіх апёкаў у ноч на 1 верасня 1999 года ён памёр. Праз два месяцы, за адвагу і асабістую храбрасць, праяўленыя пры выратаванні людзей падчас пажару курсант агульнавайсковага факультэта Ваенная акадэміі ўказам Прэзідэнта быў узнагароджаны ордэнам “За асабістую мужнасць” (пасмяротна). Яго таварышы – курсанты В.Грыцук, Р.Кунда і В. Чуманскі ўзнагароджаны медалём “За адзнаку ў воінскай службе”.

Подзвіг Дзмітрыя Гвішыяні не забыты. У 2003 годзе ў гарадку № 2 галоўнай ваеннай ВНУ краіны (па вул. Каліноўскага) Дз.Гвішыяні ўстаноўлены барэльеф. А 31 жніўня гэтага года – у пятую гадавіну геройская гібелі Дзмітрый – на сродкі, сабраныя асабовым саставам Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь на тэрыторыі гарадка № 1 Ваеннай акадэміі ўрачыста адкрыты бюст каватеру ордэна “За асабістую мужнасць” Дзмітрыю Барысавічу Гвішыяні.

У гэтым мерапрыемстве ўдзельнічалі афіцэры, курсанты, работнікі акадэміі, бацькі Дзмітрыя, яго былыя сакурснікі, прадстаўнікі маладзёжных арганізацый Мінска, ваенны лётчык і пісьменнік Анатоль Канстанцінавіч Сульянаў і інш.

Ускладанне кветак да бюста Дзмітрыя Гвішыяні напярэдадні новага навучальнага года стане добрай традыцыяй у Ваенна акадэміі. Подзвіг курсанта тут будуць памятаць заўсёды і выхоўваць на яго прыкладзе лепшыя якасці воінаў Узброеных Сіл нашай краіны.

Мікалай АЛЯКСЕЕЎ.

Фота Мікалая ЛЯБЕДЗІКА.

Бюст Гвишиани

на Аллее славы

Недавно в Минске был торже­ственно открыт бюст нашего земля­ка – курсанта Военной академии, ка­валера ордена «За личное мужество» Дмитрия Гвишиани, ценой своей жиз­ни спасшего людей в поезде во вре­мя возникшего в локомотивной час­ти пожара.

Возведенный бюст уместно впи­сался в природный строй Аллеи во­инской славы, заложенной на терри­тории академии.

Дмитрий ее выпускником стать не успел...

5 ноября он мог бы отметить свой очередной день рождения...

В память о выпускниках Военной академии, отдавших свою жизнь при исполнении интернационального дол­га, и в рамках общегородского субботника в главном военном вузе страны состоялась закладка Аллеи воинской Славы.

С инициативой ее создания выступили первичные органи­зации Белорусского республиканского союза молодежи фа­культетов академии. Она нашла живую поддержку не только у офицеров, курсантов, преподавателей вуза, но и в адми­нистрации Первомайского района столицы. Благодаря главе администрации Валерию Скакуну Военной академии были выделены саженцы вечнозеленых туй.

В закладке Аллеи воинской Славы приняли участие на­чальник Военной академии генерал-майор Игнатий Мисурагин, его заместители, офицеры вуза, курсанты, представители Белорусского республиканского союза молодежи Первомайс­кого района столицы и администрации района.

Помимо семидесяти пяти вечнозеленых туй, высажен­ных на аллее, вскоре здесь появятся памятные знаки, пос­вященные навечно зачисленным в списки курсантских под­разделений Героям Советского Союза лейтенанту Николаю Селицкому и Павлу Куприянову, погибшим в боях за свободу Испании, а также выпускникам вуза, сложившим свои головы во Вьетнаме – майору Николаю Лаврику и в Афганистане – старшим лейтенантам Александру Лукашову, Олегу Позняко­ву, лейтенанту Юрию Тропашко.

Закладка Аллеи воинской Славы – не просто акция памя­ти. Это серьезный вклад в воспитание будущих офицеров на примерах героизма и мужества. Кстати, не так давно в Воен­ной академии на средства, собранные ее личным составом, был торжественно открыт бюст курсанта, кавалера ордена “За личное мужество” Дмитрия Гвишиани, близ которого и разместится Аллея воинской славы.

Александр МАКАРОВ.

Фото Николая ЛЕБЕДИКА.

В добрый путь

В минувшую среду в первый рейс отправился именной

пассажирский тепловоз

Локомотив ТЭП-60 N 774 «Курсант Дмитрий Гвишиани» в составе поезда N 124 «Минск—Мо­гилев» отправился в свой первый рейс со стан­ции Минск-Пассажирский. Тепловоз назван име­нем геройски погибшего в мирное время кур­санта общевойскового факультета Военной ака­демии Дмитрия Гвишиани. Перед отправкой по­езда состоялся торжественный митинг.

В настоящее время по территории республики курсирует 21 именной локомотив.

Он просто выполнял долг

Вчера с центрального вокзала Минска в первый рейс

отправился тепловоз «Курсант Дмитрий Гвишиани»