Секциялық материалды зерттеу.
Өлікті сою.
Секциялық мәліметтерді талдау, осыдан кейінгі зерттеулердің жоспарын анықтайды. Өлген жағдайды көпжылдық тексеру тәжірибесінің мәліметі бойынша диагноз қоюда және өлімнің себебін анықтауда гистологиялық зерттеу негізгі болып есептеледі. Гистологиялық зерттеуге материал алғанда микроскопияға материал ал бермейтін барлық органдардан (эндокрин жүйесінің органдары, сүйек кемігі, лимфатүйіндер, миндалиналар, вакцина енгізген жерге жақын тері мен тері асты шел етімен, асқорту органдарының соқыр ішегімен барлық бөліктері, ОЖЖ басты бөлімдері, эпидеманы, үшінші қарыншаның тамырының тұтасқан жерінен, қызылша мен паротитке қарсы еккенде, осы ауруларға тән эпендиматиттер мен плекситтерді анықтау үшін немесе жоққа шығару үшін мидың бүйірдегі қарыншаларының төменгі мүйізшесі мен орталық бөлімін) алу қажет.
6.3.-кесте. Вирус антигенінің бар екендігіне зерттелетін органдар.
| Инфекция | Зерттелетін органдар |
| Грипп, парагрипп, адено-, РС-вирусты | өкпе, бронхылар, пара-, перитрахеялы лимфотүйіндер, мидың жұмсақ қабығы |
| Коксаки В | миокард (сол жақ қарынша, бүртүкті ет) ми, диафрагма, аш ішек, бауыр |
| Коксаки А | ми тіні, мидың жұмсақ қабығы |
| Ұшық I түрі | мпиокард, бауыр, ми |
| Қызылша | трахея, бронхы, өкпе, ОЖЖ, мидың жұмсақ қабығы |
| Паротит | трахея, бронхы, өкпе, мидың жұмсақ қабығы, ми ми қарыншасының эпендимасы |
| Кене энцефалиті | ми мен жұлын |
| Полиомиелит | жұлын |
| Гепатит В | бауыр |
| Құтыру | аммон мүйізі, мидың тіндік бөлігі |
| ЭХО- вирусты | миокард, бауыр, ми |
Гистологиялық зерттеу.
Фиксация. Органдар мен тіндерді бұзылмай ұзақ сақталу үшін формалиннің 10% ертіндісін фиксатор ретінде қолданады. Фиксацияланатын органның мөлшері 1,5 х 1,5 см-ден аспауы керек. Ми мен жұлын бөлек фиксацияланады. Фиксацияланатын орган мен фиксатордың (формалиннің) қатынасы 1:2 болуы керек. Фиксацияланған орган бөліктерін гистологиялық зерттеуге жіберу үшін белгіленіп, нөмерлерленіп, органның түрі, күні жолдама қағазда және органда белгіленуі керек.
Гистологиялық препараттарды дайындау.Парафинді немесе целлойдты кесінділерді гематоксилин-эозинмен, ОЖЖ зақымданғанда Нисслю әдісімен бояйды.
Вирусологиялық зерттеу. (ИФА) Иммунофлюоресцентті зерттеу үшін өлікті сойған бойда фиксацияланбаған органның бөліктерін алады. ИФА үшін препараттар майдан тазартылған әйнектегі органның таңбасы немесе жағындысын алады. Тіндерде вирус антигенінің болуы, ауру жұқтырған болып есептеледі, ИФА нәтижесі патоморфологиялық мәліметтермен салыстырылып, қортынды диагноз қойылады.
Мүкіндігіне қарай ТТР (ПЦР) және басқа әдістерге материал алынады.
Құтыруды диагностикалау үшін қосымша аммон мүйізшесінен, үш айыр ганлий (самай сүйектің пирамидасындағы мидың қабығында орналасқан), жақасты сілекей безінен тіндерді зерттейді. Материалды өңдеу, фиксациялау арнаулы нұсқауларда жазылған. ИФА- экспресс-диагностика міндетті түрде жасалады: құтыру вирусының антигені тікелей, тікелей емес бояғанда, ең жақсысы криостатты кесінділерден анықталады. Антиген нейронның цитоплазмасында және клеткадан тыс өткізгіш жолдар бойында анықталады. Басқа жасуша элементтері: глия, тамырлар т.б. жарқырау болмайды.
Дебиеттер
1. ВОЗ, ЮНИСЕФ, Всемирный Банк. Положение в мире относительно вакцин и иммунизации. Третье издание. ВОЗ, Женева, 2009 г.
2. Коростелев Н. Время Мудрова. Медицинский вестник 10 октября 2007 г., №31 (416).
3. Вундцеттель 1I.H. Поствакцинальные осложнения при вакцинации против туберкулеза, полиомиелита, коклюша, дифтерии, столбняка. Автореф. дисс. канд. 2006, 23 стр
4. Эпидемиологические аспекты коклюша в Российской Федерации. Особенности накцинопрофилактики в современны* условиях. Пособие для врачей. МЗРФ.НЦЗД РАМН М., 2005. 38 с.
5. Семериков В.В., Лаврентьева И.Н., В.К. Таточенко. Писевич Л.Л. Краснуха. Медицина, Спб-Моcква,- 2002,- 175 с.
6. ВОЗ. Дополнительная информация по беюпасносни вакцин. Часть 2: Фоновые уровни неблагоприятных реакций на вакцины. ВОЗ, Женева, 2001, WHO/V&E/00.36
7. ОвМщеНКО Г.Г.. Эпидемическая сигуация по гриппу, вызванному высокопатогенным вирусом типа A (II1N1), в Российской Федерации в е мире. ЖМЭИ 2010; 1: 3-9
8. Итоги эпидсезона гриппа 2009-2010 гг. http://www.epidemiolog.rti/si!uation/indcx.php7 ELEMENT _ID=92! 8
9. Савинова T.JL с соавт. Эпидемия гриппа 2009 г. в г.Екатеринбурге. Устное сообщение, 2010
10.Алексина С, Дорохова Н., Извольская 3. с соавт. Опыт применения вакцины <.Ваксигрипп» у детского и взрослого населения г. Москвы. Вакцинация, 1УУ9, №5:10
11.Митошин И.Л., Таточенко В.К., Бурцева Е.И. с соавт. Эпидемиологическая эффективность инактивированной субъединичной финнозной вакцины Инфлювак у детей Детский доктор 2001; 5-6, с. 39-44
12.Об итогах распространения гриппа и ОРВИ в России н эпидсенон 2007-2008 гг Письмо Роспотребнадзора РФ от 19.06.08 №01/6424-8-32
13.A.E. Платонов и др. Заболеваемость гнойными менингигамн у детей до 5 лет в различных регионах России, Эпидемиология и инфекционные болезни. .2007; 3: 10-17.
14.Эпидемиология и вакцинонрофилактика гемофильной инфекции типа Ь. Методические рекомендации МР 3.3.1. 2009 Федеральная служба по надзору в сфере защиты прав потребителей и благополучия человека. Москва 2009
15.Баранов А.АГ, Горелов A.A., Платонов А.Е. и др. «Современное состояние проблемы Hib-инфекции в Беларуси, Казахстане, России и Украине» 3аявление группы экспертов в обласги вакцинопрофилактики. Вопросы современной педиатрии.2006 5, (2). - С. 6-11
16.Практическое руководство по антнинфекционной химиотерапии. Л.С. Сграчунский, Ю.Б. Белоусов, С.Н. Козлов (ред.). Смоленск МАШАХ 2007. 464 стр.
17. Вакцинация против гриппа, пневмококковой, мснингококковой и Hib-инфскции часто болеющих детей. Пособие для врачей» Федер агентство по здраво, и соц. развитию.2005 г.
18. Кимберлин Д.У., Уитли Р.Д. Профилактика опоясывающего лишая с помощью вакцины ШЖ2008;1б (9): 604-606
19. Баранов А.А., Балашов Д.Н.. Горелов А.В. ссоавт. Предотвращение ветряной оспы средствами специфической профилактики в Беларуси, Казахстане, России и Украине. (Заявление группы экспертов в). Педиатр. Фаршкол. 2008; 5 (3): 6-14
20. Kreth H. W., LeeB.W., Kosuwon P.et at. Шестнадцать лет глобального опыта применения первой гермостабильной вакцины для профилактики ветряной оспы (ВарилриксТМ). Biodrugs 2008; 22 (6): 387^02
21. Ксенофонтова О.Л., Рожкова Л.В., Савинова Т.Л. с соавт. Постэкспозиционная иммунопрофилактика ветряной оспы. Педиатр, фармакол. 2010, 7, 4 с.34-36
22. Тарасова А.А. Сосгояние специфического иммунитета у детей с иммунопатологическими заболеваниями, вакцинированными в рамках календаря прививок, и клинико-иммунологический эффект бактериальной и гриппозной вакцин. Автореф. Дисс. Докт. Н.-
Новгород 2006. 45 стр
23. Строкова Т.А. «Клинико-лабораторныс проявления хронических вирусных гепатитов у детей в условиях комплексной терапии» Авторсф. дисе. докт. М. 2006, 45 стр.
24. .Харит CM, Брусов Н.К., Н.К.Давыдова Н.И. Осипова З.А. Оценка безопасности и эффективности вакцинации отечественной живой коревой вакциной у дегей с острым лимфобластным лейкозом ванамнезе. Детские инфекции, 2004, №2(7), стр. 26-30
25. Снегова Н.Ф. Вакцинопрофилактика контролируемых инфекциоаньтх заболеваний у детей, рожденных ВИЧ-инфицированными женщинами. Авшреф. дисс. докт. М.,2006.48 с.
26. ВОЗ. Дополнительная информация по безопасности вакиин. Часть 2: Фоновые уровни неблагоприятных реакций на вакцины. ВОЗ, Женева, 2001, WHO/V&B/00.36
27. Мац А.Н.. врачам об антипрививочном движении и его вымыслах в СМИ. НИИ вакцин и сывороток им. И.И.Мечникова РАМП. М. 2009.
| М А З М Ұ Н Ы | ||
| 1. | ВАКЦИНАЦИЯНЫҢ ЖАЛПЫ МӘСЕЛЕЛЕРІ | |
| 1.1 | Иммунопрофилактика жетістіктері | |
| 1.2 | Қазақстан Республикасы ұлттық профилактикалық егу күнтізбесі | |
| 1.3 | Эпидемиологиялық жағдайға байланысты егу тізбегі | |
| 1.4 | Қосымша вакцинация | |
| 1.5 | Егу жұмыстарын ұйымдастыру | |
| 1.6 | Егу техникасы | |
| 1.7 | Медициналық иммунобиологиялық препараттардың сапасын қадағалау | |
| 1.8 | Вакцинамен иммунды алдын алудың құқықтық мәселелері | |
| 1.9 | Вакциналарды тасымалдау мен сақтау, суықтық тізбегі | |
| 1.10 | Вакцина, шприц және инелерді жою | |
| ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ҰЛТТЫҚ ИММУНОПРОФИЛАКТИКАЛЫҚ КҮНТІЗБЕСІНЕ КІРГЕН ИНФЕКЦИЯЛАР | ||
| 2.1 | Туберкулез | |
| 2.2 | В гепатиті | |
| 2.3 | Құрөзек | |
| 2.4 | Сіреспе | |
| 2.5 | Көкжөтел | |
| 2.6 | Полиомиелит | |
| 2.7 | Қызылша, эпидемиялық паротит, қызамық | |
| 2.8 | Грипп | |
| 2.9 | Гемофильді инфекция b-түрі | |
| РЕСЕЙ ҰЛТТЫҚ ЕГУ ТІЗБЕГІНЕ КІРМЕГЕН ИНФЕКЦИЯЛАР | ||
| А | Эпидемиологиялық жағдайға байланысты егу тізбегіндегі инфекциялар | |
| 3.1 | Құтыру | |
| 3.2 | Бруцеллез | |
| 3.3 | Іш сүзегі | |
| 3.4 | А гепатиті | |
| 3.5 | Сары қызба | |
| 3.6 | Кене энцефалиті | |
| 3.7 | Ку-қызбасы | |
| 3.8 | Лептоспироз | |
| 3.9 | Менингококты инфекция | |
| 3.10 | Түйнеме (күйдіргі) | |
| 3.11 | Туляремия | |
| 3.12 | Тырысқақ | |
| 3.13 | Оба | |
| Б | Басқа инфекциялар | |
| 3.14 | Пневмококты инфекция | |
| 3.15 | Жел шешек - белдеме | |
| 3.16 | Ротавирусты инфекция | |
| 3.17 | Адамның папилломавирусты инфекциясы | |
| 3.18 | РС-вирусты инфекция | |
| 3.19 | Жіті респираторлы аурулар мен «бактериальды вакциналар» | |
| ВАКЦИНАЦИЯҒА ҚАРСЫ КӨРСЕТКІШТЕР ЖӘНЕ АЙРЫҚША ТОПТАРДАҒЫ АДАМДАРҒА ЕГУДІҢ ЖҮРГІЗІЛУІ | ||
| 4.1 | Вакцинацияға қарсы көрсеткіштер | |
| 4.2 | Халықтың ерекше топтарын вакцинациялау | |
| 4.3 | Созылмалы созылмалы патологиясы бар адамдарды вакцинациялау | |
| 4.4 | Иммунды-тапшылық жағдайындағы адамдарды вакцинациялау | |
| 4.5 | АИВ-инфекция | |
| ВАКЦИНАЦИЯДАН КЕЙІНГІ АСҚЫНУЛАРДЫ ДИАГНОСТИКАЛАУ ЖӘНЕ ЕМДЕУ | ||
| 5.1 | Терминологиясы мен анықтамасы | |
| 5.2 | Вакцинациядан кейінгі асқынулардың жиілігі | |
| 5.3 | Қолайсыз көріністердің себептері | |
| 5.4 | Вакцинацияның басқа құбылыстарының клиникасы | |
| 5.5 | Вакцинацияның асқынулары және вакцинацияға қарсы лақап | |
| 5.6 | Иммунопрафилактика жөнінде жоққа шығарылған мифтер | |
| 5.7 | Вакцинадан кейінгі асқынуларды дифференциальды диагностикалау | |
| 5.8 | Вакцинадан кейінгі асқынуларды емдеу | |
| ВАКЦИНАДАН КЕЙІНГІ АСҚЫНУЛАРДЫ ТЕКСЕРУ ЖӘНЕ МОНИТОРИНГІСІ | ||
| 6.1. | Вакцинадан кейінгі асқынулар моторингісі | |
| 6.2. | Вакцинадан кейінгі асқынуларды тексеру | |
| 6.3 | Секциялық материалды зерттеу | |