II. Праверка дамашкяга задання

Выразнае чытанне казкі «Дружбакі» (1-2 вучня).

III. Паведамленне тэмы ўрока

— Давайце яшчэ раз усміхнемся адзін аднаму. Што вы адчулі?

— Як адчуваюць сябе людзі, якія ўсміхаюцца? (Радасна, шчасліва.)

— Менавіта аб такіх людзях мы і прачытаем сёння ў казцы Галіны Васілеўскай «Усмешка» (с. 36-40).

—

III. Чытанне казкі настаўнікам

— Якая гэта казка?

Бюро даведак:

плёткі — нагаворы (рус. сплетни);

трымцець — дрыжаць;

комін — дымаходная труба.

IV. Чытанне казкі вучнямі

1. Чытанне «ланцужком» па абзацы.

2. Чытанне і знаходжанне ўрыўка да малюнка.

V. Аналіз твора

— Якія людзі жылі ў казачным горадзе?

— Што яны рабілі?

— Што аднойчы здарылася?

— Што хацеў зрабіць злы чараўнік?

— Раскажыце пра першую сустрэчу злога чараўніка і жыхара чароўнага горада.

— Ці ўдалося яму адабраць усмешку ў людзей?

— Чаму заплакаў злы чараўнік?

— Якія гэта былі слёзы?

— Хто дапамог злому чараўніку змяніць характар?

— Што параіў жыхар казачнага горада чараўніку?

— Якімі сталі слёзы ў чараўніка?

— Ці з'явілася ў вас зараз пачуццё спачування да чараўніка? Чаму?

— Хто дапамог чараўніку зрабіць добрую справу?

Х в і л і н к а а д п а ч ы н к у (пад музыку)

Практыкаванні для ўмацавання мускулаў шыі, спіны ног: прысяданні, нахілы ўперад, назад, улева, управа.

VI. Інцэніроўка «Як аўкнеш, так і адклікнуцца»

Дзеючыя асобы (падрыхтаваныя важатыя або дзеці): Воўк, Вожык, Мядзведзь.

На паляну выходзіць В о ў к.

В о ў к. Штосьці рана ўстаў. Нікога ў лесе няма. Спяю. Можа, хто і праснецца. (Вые, яму ўторыць рэха.) (Спужаўшыся) Ой, хто гэта са мной размаўляе? (Глядзіць па старанах.) Нікога не бачна. (Пачынае выць зноў, чутно рэха.) Ой, як страшна! Можа, хто ў кустах схаваўся? (Шукае ў кустах.) Нікога! Здалося! Спяю яшчэ, можа, хто прачнецца.

Воўк пачынае выць. Прыбягае В о ж ы к.

В о ў к. Гэта ты, Вожык, мне адказваеш?

В о ж ы к. Не, гэта рэха з табой гаворыць.

В о ў к. Рэха?.. А што гэта такое? Яго ўбачыць можна?

В о ж ы к. Рэха ўсё паўтарае. Яго можна ўбачыць у справах.

В о ў к. Як гэта ў справах?

В о ж ы к. Гэта, калі зробіш каму-небудзь добрую справу...

В о ў к (перабіваючы). Ды, каб я зрабіў добрую справу?! Ды ні за што!

В о ж ы к. Тады давай я зраблю добрую справу.

В о ў к. Ну, ты можаш зрабіць добрую справу.

В о ж ы к. I яму для мяне захочацца зрабіць добрую справу.

В о ў к. Ну, ты скажаш! Такога не бывае.

На паляну выходзіць М я д з в е д з ь.

М я д з в е д з ь. Аб чым спрачаецеся, маладыя людзі?

В о ж ы к. Ды вось тлумачу Воўку, што такое рэха.

М я д з в е д з ь. Маладзец, Вожык. Бачыш, Воўк, які Вожык разумны і працавіты ў нас. Паглядзі, які яблык ён нясе. (Звяртаецца да Вожыка) Дзе ты яго ўзяў?

В о ж ы к. Далёка, вунь за тым рвом.

М я д з в е д з ь. Але, далёка. Мне не дайсці, ногі баляць, старыя, а яблык хочацца.

В о ж ы к. Ісці, дзядуля, і не трэба. Бяры, частуйся.

М я д з в е д з ь. Дзякуй, Вожык! Парадаваў старога.

Мядзведзь выходзіць.

В о ў к. (смяецца). Ну, Вожык, насмяшыў! (Перадражнівае мядзведзя.) Дзякуй вожык... А «дзякуй» у кішэню не пакладзеш. Ідзі зноў за роў, калі табе няма чым заняцца.

В о ж ы к. Ну і пайду! Я малады, а мядзведзь стары, у яго ногі баляць.

Вожык накіроўваецца ў лес. Чуецца голас мядзведзя.

М я д з в е д з ь. Вожык, ты яшчэ тут? Я табе грыбы прынёс. Вазьмі, на зіму засушыш.

В о ж ы к. Вось табе, Воўк, і прыклад рэха ў добрых справах: я мядзведзю яблык даў, а ён мне — грыбоў.

В о ў к (пакрыўджана). Яблыкі, грыбочкі... Глупства ўсё гэта! (Кідае ў кусты палку.)

Г о л а с з к у с т о ў. Ой! Баліць!

В о ў к. Ура! Папаў! (У гзты момант з кустоў ляціць дубіна, пападае Воўку ў галаву.) Ой! Ой! Як баліць!

В о ж ы к. А гэта рэха — яго рэха ў дрэнных справах!

М я д з в е д з ь. Воўк, хіба ты не ведаеш прыказку «Як аўкнецца, так і адклікнецца»?

В о ў к. Не, не ведаю.

В о ж ы к. Цяпер ведай! Калі ты будзеш рабіць другім толькі добрае і прыемнае, то і табе будуць адказваць заўсёды тым жа.

Н. Артюх

— Дзеці, ці добра рабіў Воўк?

— Які ён?

— Ці зразумеў ён сваю памылку?

— Хто дапамог яму ў гэтым?

— Ці можна параўнаць Воўка і Чараўніка? Чым яны падобныя?

— Як вы думаеце, ці будуць яны рабіць добрыя справы?

—

VII. Актуалізацыя ведаў вучняў

— Ці можна параўнаць Воўка, Чараўніка і Хмару? (Не.)

— Чаму? (Хмара не зразумела сваю памылку і пайшла шукаць другія ахвяры.)

— Прачытайце аб гэтым у казцы «Дружбакі».

— Закончыце разважанне «Калі мне давядзецца рабіць выбар паміж сябрам і тым, каму не падабаецца наша дружба, то я... »

—

VIII. Пазакласнае чытанне. Літаратурныя казкі беларускіх пісьменнікаў.

IХ. Дамашняе заданне(с. 36-40)

Выразна прачытаць казку «Усмешка».

Прачытаць творы беларускіх пісьменнікаў ад Беларусі, беларускай мове.

Тэма: «Мой родны кут! Як ты мне мілы...» АРТУР ВОЛЬСКІ «БЕЛАРУСЬ — МАЯ РАДЗІМА», ЗОСЬКА ВЕРАС «ЧАРОЎНЫ КРАЙ»

Мэты:

Ø пазнаёміць з назвай другога раздзела падручніка;

Ø пашыраць аператыўнае поле чытання і слоўнікавы запас;

Ø фарміраваць маўленчыя навыкі, уменне прагназаваць змест раздзела па яго назве, правільна і асэнсавана чытаць уголас і моўчкі, пераказваць тэкст згодна з планам;

Ø удасканальваць уменне чытаць выразна, асэнсоўваць значэкне прыказак і прымавак, з іх дапамогай зызначаць галоўную думку твора;

Ø садзейнічаць фарміраванню любві да Радзімы, павагі да людзей розных нацыянальнасцей.

Тып урока: традыцыйны.

ХОД УРОКА

I. Арганізацыйны момант

— Паглядзіце адзін на аднаго, усміхніцеся.