Анализ әдістерінің сезімталдығы, қайталанымдығы, анықталу шегі, дәлдігі немесе дұрыстығы
Анализ әдістерінің негізгі сипаттамасы ретінде; сезімталдықты, анықтау шегін, қайталанымдылықты және дәлдігін айтуға болады.
1) Сезімталдық – бұл өлшенетін сигнал «у» – тің концентрацияға «с» – ға байланысты өзгеруін сипаттайтын параметр. Сезімталдықты сандық жағынан бағалау үшін сезімталдық коэффициенті S қолданылады.
немесе . Осылайша S – бұл функциясының бірінші туындысы. Практикада у пен с арасындағы түзу сызықты байланысты (14.1-сурет) қолданған тиімді болып табылады: , бұндағы – сезімталдық коэффициенті; – бұл с = 0 – ге тең (анықталатын компонент жоқ) болғандағы у – тің мәні. Яғни бос сынамадағы у –тің мәні.
y |
b |
a=tg |
c |
14.1- сурет.
Градуирлеу графигі
Осыдан, – деген у пен с арасындағы байланысты көрсететін түзу сызықтың көлбеу бұрышымен анықталатынын көруге болады. Бұл қисықтарды градуирлеу графигі деп атайды.
2) Қайталанымдылық – өлшеу нәтижесі бойынша кездейсоқ қателерді және қайталанатын (параллельді) өлшеулердің бір-бірінен ауытқу дәрежесін көрсететін мән. Қайталанымдылық критерийі ретінде өлшеулердің орта мәнінен ( ) ауытқуды ( )және максимальды мәнмен минимальды мән арсындағы айырмашылық аумағын ( ) айтады. Егер у мәндерінің ауытқу дәрежесі қалыпты таралу яғни Гаусс теңдігімен сипатталса, онда қайталанымдылықты бағалау үшін дисперсияны V , стандартты ауытқуды S немесе салыстырмалы аауытқуды Sr есептейді:
;
; ;
Әдетте аналитикалық сигналды өлшеу нәтижелері қалыпты таралу заңына бағынады.
3) Анықтау шегі, - сенімді Р ықтималдығы бойынша анықталатын ең төменгі концентрация:
,
бұндағы умин – аналитикалық сигналдың берілген құрылғыда өлшеуге болатын шекті (ең аз) мәні;
– осы шаманың бос сынамадағы орташа мәні.
S – сезімталдық коэффициенті.
умин бағалау үшін k – статистикалық критерийін ( сенімді ықтималдықты сипаттайтын коэффициент) және Sбос (бос тәжірибенің стандартты ауытқуы) мәндерін қолданады: .
y |
c |
cmin |
ymin ksхол yхол |
14.2-сурет. Анықтау шегі мен минимальды аналитикалық сигнал арасындағы байланыс |
4) Дәлдігі – өлшенген шаманың шындығында алыну керек мәнге жақындығын көрсететін параметр. Дәлдік систематикалық қатемен анықталады. Ал систематикалық қате – ол құрылғының жұмысына, оның шкаласынынң көрсетулеріне, аналитиктің жеке ерекшеліктеріне, есептеу қателеріне (жуықтау дәрежесі) және ең негізгісі методикалық қателерге байланысты болады.
Методикалық қатенің пайда болуы мынаған байланысты:
1) анализденетін материалдың біртекті болмауы;
2) анализ әдісінің дұрыс таңдалмауы;
3) анализденетін объектіге қоспалардың әсер етуінен;
4) еріткіштердегі қоспалардың әсерінен.
Анализ нәтижесінде байқалған систематикалық қателерді жою жолдары мынадай:
1) құрамы мен қасиеттері дәл анықталған, ресми белгіленген және арнайы дайындалған стандартты үлгілерді қолдану;
2) нақты мөлшердің (үлгінің, өлшендінің) салмағын өзгерту арқылы;
3) қоспа қосу әдісін қолдану арқылы;
4) анализ нәтижесін тәуелсіз әдістермен салыстыру арқылы.
Егер нағыз алыну керек мән белгілі болса, онда дәлдік дегеніміз ол , яғни нағыз шын мән мен орташа мәннің айырымы. Әдетте нағыз шын мән белгісіз болады, оған жақынырақ мән алынады. Егер систематикалық қате анықталып, содан соң жойылса, онда анықтау нәтижесін былай көрсетеді:
Бұндағы – орташа мән; S – стандартты ауытқу; n- анықтаулардың саны: tp- Стьюдент коэффициенті.