ІР-адрестерді алу және олармен басқару.

ІР адрестер құрылғыларға екі түрлі әдіспен иелендіреді (присваиваются):

1. Статикалық (қолдан)

2. .Динамикалық (автоматты)

Статикалық адрес

Статикалық адресті қолдана отырып, желілік администратор түйіннің желілік ақпараттарын қолдан настройка жасай алады. Кем дегенде, бұл ІР-адрес, желінің маскісі және негізгі шлюз. Статикалық адрестердің бірнеше артықшылықтары бар. Мысалы, оларды әрқашан желілік клиенттерге қолжетімді болатын принтерлерге, серверлерге және басқа да желілік құрылғыларға иелендіру пайдалы. Егер түйіннің қарапайым ІР-адресі өзгерілсе, онда ол серверге жете алмайды. Адрестерді статикалық иелендіру желілік ресурстарды қадағалауын күшейтеді, бірақ әр түйінге ақпараттарды енгізу көп уақытты алады. Түйінге статикалық енгізу кезінде ІР-адрестерде тек базалық қателер іздеуі орындалады. Сәйкесінше, қателер туындау қауіпі жоғары. Статикалық ІР-адресацияны қолдану барысында нақты адрестер тізімін және олар иеленген құрылғыларды енгізу маңызды. Сонымен қатар, әдетте бұл тұрақты адрестер қайта қолданыла алмайды.

Компьютерге статикалық ІР-адрес иелендіру үшін Басқару панелінде (Панель управления) Желілік қосылулар (Желі және Интернет) қыстырмасын ашып, кейін қажетті қосылуды таңдап (мысалы, егер компьютер Wi-fi-ға қосылған болса, онда Сымсыз желі байланысын таңдау керек) және Қасиеттер (Свойства) басу қажет. Бұнда 4(TCP/IPv4) нұсқалы Интернет Протоколын таңдаңыз және пайда болған терезеден Келесі ІР-адресті қолдану пунктін таңдаңыз. Кейін қажетті параметрлерді көрсетеміз:

1. Компьютердің ІР- адресі

2. Желінің маскі

3. Негізгі шлюз

4. DNS серверінің ІР- адресі

Динамикалық ІР адрес

Жергілікті желіні пайдаланушылар саны әрқашан өзгеріп отырады. Жаңа пайдаланушылар желіге қосылуға ноутбуктарымен пайда болады. Басқалары жаңа жұмыс станцияларын орнатады. Әр станцияға ІР-адрестерді қолдан иелендіріп отырмау үшін, бұны автоматты түрде жасау ыңғайлы болып табылады. Ол үшін Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) атты протоколы қолданылады. DHCP адрес, мысалы, ІР-адрес, маска подсети, негізгі шлюз және басқа да настройкалар, жөніндегі ақпараттарды иелендіру механизімін қарастырады. Бұл үлкен желілерде ІР-адрестерді түйіндерге иелендірудің ең тиімді әдісі. Ол қолдау қызметінің мамандарының жұмысын оңайлатады және қателер туындауын азайтады. DHCP-дың тағы бір артықшылығы, ол түйіндерге адрестерді уақытша иелендіреді. Егер түйін өшірілсе немесе желіден шықса, онда оның адресі қайта қолданылуы үшін пулға оралады. Бұл көбіне біресе қосылып,біресе өшірілетін ұялы телефондар қолданушыларына пайдалы. Компьютерге динамикалық адресті иелендіру үшін ІР-адресті автоматты түрде алу пунктін таңдау керек.

DHCP клиенті ретінде бірінші настройка кезінде түйінде ІР-адрес, желінің маскі және негізгі шлюз болмайды. Ол бұл мәліметтерді жергілікті немесе Интернет ұсынушысына тиісті DHCP серверінен алады. DHCP серверінде DHCP клиентіне иеленетін ІР-адрестер диапазоны немесе пулына настройка жасалады. ІР- адресті қажет ететін клиент IP- адрес белгіленуі 255.255.255.255 (32 бірліктер) және MAC- адрес

белгіленуі FF-FF-FF- FF-FF-FF (48 бірліктер) болатын широковещательді жіберілім (рассылки) түрінде DHCP ізденісі жөнінде хатты жолдайды. Желідегі барлық түйіндер DHCP кадрын алады, бірақ DHCP сервері ғана жауап қайтарады. Ол клиенттің ІР-адрес жӛніндегі ұсынысын қорек кӛзіне жібереді. Жауап ретінде түйін кӛрсетілген серверге DHCP сұранысын ІР-адресті қолдану жӛніндегі растауымен бірге жібереді. Сервер растауды жібереді.

1. Обнаружение

2. Предложение

3. Запрос

4. Потверждение

IP-АДРЕС – желіаралық ІР протоколын пайдаланатын əрбір белсенді құрылғының желідегі орналасқан орнын анықтайтын жазба. Продайвер әр интернет қолданушыға қайталанбас IP адресін береді. Интернетке қосылған әрбір ЭЕМ - нің өзіндік қайталанбас физикалық адресі болады. (IP - адресі).

IP-адрес (v4) 32-биттен тұрады. IPv4-адресі ондық жүйеде, басындағы нөльдерсіз, нүктелермен бөлінген төрт октет (октет – байт дегенді білдіреді): «192.168.11.10» түрінде жазылады.

Компьютерлерге маска ішкі желі (подсеть) шекараларын (басқаша айтқанда диапазонын) анықтау үшін қажет. Ішкі желінің шекараларын анықтау үшін, компьютер IP-адрес және маска арасында биттік көбейту (логикалық ЖӘНЕ) орындайды. Көбейтіндінің нәтижесінде масканың нөлдері тұрған позициялар нөлге айналдырылған адрес алынады. Мысал қарастырайық 192.168.11.10/21: 11000000.10101000.00001011.00001010 11111111.11111111.11111000.00000000 _________________________________________________ 11000000.10101000.00001000.00000000 = 192.168.8.0

Көбейтінді нәтижесінде алынған адрес 192.168.8.0 ішкі желі адресі деп аталады. Оны (негізінде) хост интерфейсінің адресі ретінде пайдалануға болмайды. Егер де осы биттерді, керісінше, бірліктерге ауыстырсақ, онда 192.168.15.255 адресін аламыз. Бұл адрес осы желі үшін бағытталған бродкаст (широковещательным) деп аталады. Бұл адресті хост адресі ретінде пайдалануға болмайды. Қалған 192.168.8.1-тен бастап 192.168.15.254-ге дейінгі диапазондағы адрестер 192.168.8.0/21 ішкі желісінің адрестері болып табылады, оларды компьютерлерге беру үшін қолдануға болады.

IP-адрес бапталған интерфейс, кейде IP-интерфейс немесе L3-интерфейс деп аталады. Пакетті жіберуден алдын, компьютер қажет адрес осы ішкі желіге кіреді ма жоқ па соны анықтап алады. Егер кірсе, онда пакетті тікелей қажет адреске жібереді, егер кірмесе – оны үнсіз келісім бойынша шлюзге жібереді (маршрутизаторға). Әдетте, шлюзге ішкі

желідегі бірінші хост адресін береді: біздің жағдайымызда 192.168.8.1. Негізінде шлюзге адресті бұлай беру міндетті емес.

үш түрлі пайдаланылатын стек TCP/IP мекенжайларын:. (Аппараттық), IP-мекен-жайлары мен символдық домен мекенжайлар жергілікті

жергілікті мекен-жайы астында желіаралық ажырамас элементі болып табылады ішкі желідегі шегінде деректер жеткізу үшін негізгі технологиясының көмегімен пайдаланылады мекен-жайы түріне жатады. Әр түрлі ішкі желілерде әртүрлі желілік технологиялар рұқсат, түрлі хаттама құбырлары, сіз стек TCP жасау кезінде, сондықтан/IP жергілікті мекен-жайы түрлі болуын көздейді. Бір MAC мекенжай - ішкі желі жергілікті желі желіаралық, жергілікті мекен-жайы болса.

MAC мекенжай желілік адаптердің және маршрутизатор желілік интерфейсіне тағайындалады. MAC мекенжай жабдықтар өндірушілері тағайындайтын және себебі бірегей болып табылады орталықтан басқарылатын. LAN MAC мекенжай формат 6 байт, мысалы, 11-A0-17-3D-Sun барлық қолда бар технологияларды үшін - Алайда 01., IP протоколы сияқты IPX немесе X.25 ретінде жоғары деңгейдегі хаттамалар жұмыс істей алады

IP-адрестері желі қабатты пакеттерді желілер арасында жібереді онда мекен-жайы негізгі түрі болып табылады. Бұл мекен-жайы мысал 109.26.17.100 үшін, 4 байт тұрады. IP-мекен-жай желі конфигурациясына кезінде әкімші арқылы тағайындалады. Желілік нөмірі және түйін саны: Ол екі бөліктен тұрады. Интернет желісін бөлігі ретінде жұмыс керек желі саны әкімшісі өз бетiнше немесе таңдалған арнайы ақпараттық орталығының Intenet ұсынысы бойынша тағайындалуы мүмкiн. IP хаттамада торап саны дербес жергілікті хост мекен-жайы беріледі. Маршрутизаторлар, анықтау бойынша, бірнеше желілерге келеді, сондықтан әрбір порт өз IP-мекенжайы бар. соңы торап, сондай-ақ желілік қосылымдар саны бойынша, содан кейін Компьютер бірнеше IP-адрестерін болуы тиіс, бірнеше IP-желілерін қамтуы мүмкін. Осылайша, IP-мекен-жай бөлек компьютер немесе маршрутизатор, және бір желілік қосы...

NAT және PAT.

NAT (Network Address Translation) – бұл (жаһандық) сыртқы локалды және (жеке) ip–адрестерді Интернет желісімен жеке адрестері бар желілермен ақпарат алмасуға мүмкіндік беретін тасымалдау жүйесі.

. Статистикалық (Static Network Address Translation)

2. Динамикалық (Dynamic Address Translation)

3. Сәнді (NAPT, NAT Overload, PAT)

Статистикалық NAT – бірдей ішкі локалды (жеке) ip-адрестерді бірдей глобальды (халықтық) ip-адрестермен орналастырады

Динамикалық NAT – қолжетімді глобальды ip-адрестердің пулын пайдаланады және оларды ішкі локальды (жеке) адрестермен тағайындайды.

* PAT (Port Address Translation) – әртүрлі порттарды пайдалана отырып, әлемдік ip-адрестер бойынша бірнеше локальды (жеке) ip-адрестерді көрсетеді

NAT настройка жасаған кезде бір интерфейс ішкі (ішкі жеке желісімен жалғанады), ал келесісі сыртқы (Интернеттен шығу үшін қолданады) болып анықталуы керек.

Адрестерді тасымалдаудың 3 түрі бар:

1. Статистикалық (Static Network Address Translation)

2. Динамикалық (Dynamic Address Translation)

3.Сәнді (NAPT, NAT Overload, PAT)

Статистикалық NAT – бірдей ішкі локалды (жеке) ip-адрестерді бірдей глобальды (халықтық) ip-адрестермен орналастырады.

ISP жағына статистикалық маршрутизаторды кұру:

R2(config)# ip route 200.20.21.1 255.255.255.224 200.20.20.1

R1 бойынша дефолт орнату:

R1(config)# ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 200.20.20.2

Ішкі интерфейсіне настройка жасау:

R1(config)# interface fastethernet 0/0

R1(config-if)# ip nat inside