Диспансерлік бақылау

Диетаны сақтау және физикалық жүктемені 6 айға дейін шектеу.

Дизентерия

Дизентерия —шигелла туыстастығының бактерияларымен шақырылатын, дистальді колит пен интоксикация симптомдарымен сипатталатын, фекальді-оральді механизммен таралатын антропонозды инфекциялық ауру.

Этиологиясы

Ø Қоздырғышы —Shigella туыстастығына жататын, Enterobacteriaceae туқымдастығының грамм теріс бактериясы.

Ø 4 тобы(А, В, С, D) және 4 түрі ажыратылады — S. Dysenteriae,S.flexneri, S. boydii, S. sonnei.

Ø Дезинтфектанттар қалыпты концентрацияда шигелланның тіршілігін тез жояды. .

Эпидемиологиясы

Ø Эпидпроцесстің I звеносы: инфекция көзі– науқас және бактерия тасымалдаушы адамдар.

Ø Эпидпроцесстің II звеносы: берілу механизмі — фекальді-оральды.

Таралу жолы — су, тағамдық және тұрмыстық-жанасу.

Ø Эпидпроцесстің III звеносы: кабылдаушылық жалпыға бірдей.

Ø Маусымдылығы : жаз-күз.

Клиникалық көрінісі

Ø Жіктелуі:

1. Жедел дизентерия:

- колиттік нұсқасы (типтік);

- гастроэнтероколиттік нұсқасы (атиптік);

- гастроэнтериттік (атипті).

2. Созылмалы дизентерия:

- рецидивті;

- үзіліссіз.

3. Бактериятасмалдаушылық:

- субклиникалық;

- реконвалесцентті.

Ø Ауру кезеңдері:

1. Инкубациялық кезең – 1- 7 күн (орташа - 2—3 күн).

2. Продромальді кезең.

3. Өршу кезеңі.

4. Реконвалесцентті кезең.

Колиттік нұсқасының типтік ағымы:

Басталуы: жедел дене қызуының 38-39 °С көтерілуі, қалтырау, бас ауру және апатия бірнеше күн сақталуы мүмкін.

Өршу кезеңі:

Ø сол жақ мықын аймағында толғақ тәрізді ауру сезімі;

Ø алғашында жиі сұйық нәжіс (тәулігіне 10 ретке дейін), кейін– нәжіссіз түрде «ректальді түкірік» тәрізді;

Ø тән ерекшелігі – нәжістегі патологиялық өзгерістер (шырыш, қан);

Ø ауыр ағымында– тенезм (тік ішек аймағындағы созылмалы қатты ауру сезімі ), жалған шақыртулар ;

Ø пальпацияда –сигма тәрізді ішекте спазмды ауру сезімі .

Гастроэнтероколиттік нұсканың ерекшеліктері:

Ø жүрек айну мен құсудың ерте пайда болуы,

Ø іштегі толғақ тәрізді ауру сезімі.

Ø аурудың 2-3-күні энтереколиттің белгілері көрінеді.

Гастроэнтериттік нұсқаның ерекшелігі:

Ø клиникалық белгілерінің жедел дамуы, сальмонеллез және ТТИ кезіндегі симптомдарға ұқсайды;

Ø көп реттік құсу және жиі сұық нәжіс сусыздануға әкеледі..

Ø кейін тоқ ішекте зақымдану симптомдары байқалмайды (осы нұсқаның ерекше белгісі ).

Жедел дизантериямен науқасты зерттеу жоспары:

1. Жалпы қан анализі.

2. Жалпы зәр анализі.

3. Копроцитограмма.

4. Нәжісті бактериологиялық зерттеу(копрокультура).

5. Серологиялық әдіс (ТЕГАР, АР, ИФА). Сарысуда антидене титрі 4 реттен көп жоғарлайды .

6. Экспресс-диагностика (люминесцентті микроскопия).

7. Ректороманоскопия.

Дизентерия емі:

Ø Эпидемиялық және клиникалық көріністері бойынша госпитплизациялау.

Ø Емдәм (№ 4 стол).

Ø Этиотропты терапия (сульфаниламидтер, тетрациклиндер, ампициллин, цефалоспориндер, ауыр ағымында – фторхинолондар).

Ø Дезинтоксикациялық және симптоматикалық терапия.

САЛЬМОНЕЛЛЁЗ

Сальмонеллёз — сальмонелла бактерияларымен шақырылатын, фекальды-оральды механизммен берілетін, интоксикация және гастроэнтеритің дамуымен, сирек сүзек және септикопиемиялық ағымды жайылмалы түрлерінде өтетін жедел антропозоонозды ауру.

Этиологиясы

Ø Қоздырғышы — Salmonella тұқымдастығының Enterobacteriaceae туыстастығының грамм теріс таяқша.

Ø Сальмонеллез көбінесе шақырылатын түрлері: S. typhimurium, S. enteritidis, S. рапата, S. infantis, S. newport, S. agona, S. derby, S. London.

Ø Сальмонелла ұзақ уақыт сыртқы ортада , сүт және ет өнімдерінде сақталады.

Эпидемиология

Ø Эпидпроцесстің I звеносы: инфекция көзі – адам және жануар (науқас немесе бактериятасмалдаушы).

Ø Эпидпроцесстің II звеносы: инфекцияның берілу механизмі — фекальды-оральды.

Таралу жолы —тағам, су, тұрмыстық-жанасу. Шаңды-ауалы жолмен де берілуі мүмкін.

Ø Эпидпроцесстің III звеносы: адамдарда жоғары қабылдаушылық.