Стр. 109 - Ғ. Мүсірепов Қазақ солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 108
Стр. 110
Қазақстанның ашық кітапханасы
жатыр. Бір сайға тұрақтай алмай, екінші бір жыраның табанына шыққан тал мен тікеннің
түбіне келіп, біз де құлай-құлай кеттік.
Буалдыр таңды айқыш-ұйқыш есіп, қызылды-жасылды оттар жарқылдай бастады. Азырақ
жаңбыр сіркірейді. Ракеталар жарығымен манағы көпірден өтіп кеткен жалғыз танкы да
көрініп қалады. Қазір ол қираған көпірдің қасына қайта барып тұр. Көпір аузына
сығылысып қалған кеп танкы, бір-бірлеп кейін шегініп, жолды тастап, ағашқа қарай бет
алып барады.
—
Екі жүз бар шығар!—дейді Зонин, иегімен танкыларды нұсқап.
—
Қорықпай санасаң, бес жүзге жеткізерсің...— дейді Петр оған.
Таң атып қалды. Жау танкылары тез-тез жылжып, бақша арасына қарай кетіп барады.
Әрине, күн бойы сол бақша мен ағаш арасынан шыға алмайды енді. Кешке дейін көпір
іздеп, түнде ғана орындарынан қозғалады. Қай жерге бекінгендерін анықтап алған соң,
бізге де қайтуға болады.
—
Володя қайда жүр? — деп, жолдастарым кезек-кезек сұрап қояды. Өжет жастың
жоқ болып кеткені бәрімізді де қатты күйзелтіп отыр.
Петрді ағаш басында бақылауда отырған Сергейге жібердім. Танкылардың қай жерге
қалай жасырынғанын шамасы келгенше анықтап, қағазға дәл түсіріп әкелсін дедім.
Семенді қару-құралдармен осы орнымызды қорғауға қалдырып, өзім Володяны іздеп,
көпір маңайын бір шолып қайтуға кеттім. Дос жолдас үшін қолымнан келері сол-ақ болып
қалып еді.
Көпір маңайында бір танкы қалмапты. Өзен бетін шып-шып шымшып алып тұрған оқтар
алыстан бақша арасынан келіп жатыр. Володя бәрібір табылмады. Манағы жалғыз танкы
кейін өте алмай, ашыққан жолбарыстай жортып, жем іздеп жүр. Бойтаса табу да оңай
болмай қалған сияқты. Біресе пісіп тұрған егінді жапырып-жаншып, арғы ойға түсіп
кетеді, біресе бері оралады.
Менің көңілсіз қайтқанымды көрді де, Семен еш нәрсе деп сұраған жоқ. Бір қырын
отырған Семеннің сол жақ көзінен сорғалаған жалғыз тамшы жас үлкен бетінің сай-
саласымен жылжып, иегіне қарай келе жатыр...
Жалғыз жүрген танкы екі рет біз жақтағы сайға дейін кимелеп келді де, кейін бұрылды.
—
Қорқып жүр...— деді Зонин,— тұрақтай алмай жүргенін көремісің? Тоқтаса-ақ
біздің келіп қалатынымызды біледі!
Табаны екі елі тиіп кетсе, тапап тастайтын темір жөйттің бізден қорқып жүр дегені маған
да ұнап кетті. Екеуміз бір-бір қарасып, жымиысып қойдық.
—
Мұның өзін құрту керек,— дедім.— Мұның аман жүргеніне біз айыпты. Қашан
қолға түскенше, бұл доңыз бүлік салып кетуі мүмкін.
—
Несі бар құртса...— деп, Зонин тұруға оңтайлана бастады.
—
Тоқтай тұр... Жиналайық.
Биік егіннің орта кезінде егін бастары қозғалып қойып тұр екен. Бұл не, біздің
пулеметшілеріміз, не болмаса, Володя болуы мүмкін. Сергей отырған ағашқа Петр де
Стр. 110 - Ғ. Мүсірепов Қазақ солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 109
Стр. 111
Қазақстанның ашық кітапханасы
өрмелеп барады. Жалғыз танкы тағы да көпірге барып тоқтады. Тағы да манағы шұбар
жыланның басы көрініп айналаны қарап тұр. Семен мылтығын оңтайлай бастады.
Мен алыстан көретін дүрбіден кезімді алмай отырған бойым, оң жақ шынтағымды қозғап
қалып:
—
Отставить!—дедім.
Пулеметчиктер де оңайға қызығып кете ме деп қауіптеніп едім, барлаушылар әдетін олар
да бұзған жоқ. Егін бастарын тез-тез қозғап, екі адам келе жатқаны айқындалды. Адам әлі
көрінбегенмен егін бастарының қозғалысы екіге бөлініп, бізге қарай жақындап келеді.
Ағаш басынан мысықтай жылжып, сып етіп Сергей де түсе қалды, шұбар жыланның басы
да сып беріп ініне кіріп кетті. Танкы бетін бұрып ала сала, манағы Сергей шыққан ақ
қайыңды атқылай бастады. Екі пулеметтен түйдек ағытылған оқтар жолындағы шырпы
бастарын қайшыдай қырқып, ақ қайыңға барып сонадай соғылып жатыр. Лезде ақ
қайыңның бар жапырағын шегірткедей жалмап, сыпырып түсірді. Жаңа ғана жас әйелдей
төгіліп, жайқалып тұрған ақ қайың, лезде жапырағынан айрылып, саусақ сүйектері
сидиған кемпірдей болып қалды.
Тапсырмаңыз орындалды,—деп, Сергей аман келіп жітті.
Белгілеп ала алдың ба?
Сергей қарындашпен жасаған суретін көрсетті. Өзеннен бастап, сонау алма бақтары барып
тірелетін қырқаға дейін түгел қағазға түсіріп алыпты. Қираған көпір де, шөгіп жатқан екі
танкы да бар. Қырқаның, етегінен бері қарай, әр ағашты тасаланып тұрған топ-топ
танкылар, әр жерде үйіріліп отырған адамдар суретке түгел түскен. Басқа бақылаушы әр
түрлі белгі арқылы пайымдайтын нәрселерді Сережа суретке түсіріп алған.
Толстовтан біржола үміт үзіп өзгеміз кейін оралдық. Радиошы Женкоға жетіп, штабқа бар
жайды баяндамақшымыз. Кейде егіндік жерлермен кейде сай-саламен еңбектеп келе
жатыр едік, жалғыз танкының бізді көріп қалғаны байқалды. Жолындағы шоқ-шоқ тал мен
тікендерді қияқ азу қабандай қырқып, танкы бізге қарай зырғып келе жатыр. Бар
екпінімен қатты жүріп, оқ төгіп келеді.
—
Граната!.. Шөлмек!.. Әзірлен! — деп, қысқа-қысқа бұйрық беріп, жауынгерлерімді
жая жатқызып, танкыны тостым.
Танкымен алысатын жауынгердің ең мықты жауы — зәресі ұшып кету болады. Өзіңнен
мың есе күшті бәлемен кездесіп қалғанда, есеппен істер ерлік керек. Ол үшін, ең алдымен
жүрегің орнында болсын. Темір қалпақтың астынан шашыңның үрпиіп қалғанын сезесің,
бет-ауыз жыбыр-жыбыр етіп, қас-қабағың жыпылықтап кететін кездер болады. Оған
тыйым салатын командирдің қаймықпай берген қатты әмірі болады. Бұғып отырып,
сасқалақтап берген емес, танкыны құлағынан ұстап отырып бергендей, сенімді берілген
әмір керек!
—
Ушаков, алға шық! — Ушаков кеп іркілмей ілгері еңбектеп кетті.
Бірақ біз паналаған шырпылы ойпатқа түсе қалуға танкының да тәуекелі жетпеді.
Қабақтағы қалың егіннен кеудесін ғана көрсетіп тұрып, бізді атқылай берді.
—
Астахов, сол жақ бүйірінен! — дедім. Бүктетіле еңбектеп, Сережа да жөнелді.
Сережа ұзай алмады, жіңішке белі бұратылып, бір талдың түбіне сулай кетті.