Linglänan lekäfik

Bü degats yelas, ven in Nolüda-Merop trens ze no nog ädabinons, sog tävanas äseadons in dilijan, kel äbinon ettimo vaiböm kösömik pro fagots gretik. Ünü düp bal ölükömons ini stebedöp, kö pöt ädabinon ad staudön. Bal hitävanas änunedom tävakompenanes oka, das lotidöpan lotidöpa et ai äbötom lotanes oka zibädis lehitik. „Töbo olabols timi ad fidön bosi supa, e galedan dilijana malom detävi. E do ufidols ze nog nosi, ga omutols pelön fidedi lölik. Spikob plako,“ tävan finükom nunedi oka.

„Atos no ojenon pö ob,“ Linglänan äsagom.

„Lesiob ole, das binos soäsä sagob. Ob it eplakob osi, ed elelilob osi de votans, kels ebelifons plaki ot,“ votikan nogna änunedom.

„Atos no ojenon pö ob. Ogetob cani gudik tä mon obik,“ Linglänan älaidälom, e petakedükölo dub vöds at, kels äjonons kleiliko fümäli, tävans faemik äsludons ad riskön osi ed ad fidön bosi in lotidöp.

Ya suniko äklülikos, das tävan balid ödagetom gideti. Sup päböton lehitiko, e do boveds no nog äbinons lafo vagiks, malet detäva ya pägevon. Tävans anik älöädons, ab no Linglänan takedälik, kel älaifidom takediko. Pos timül anik ye, ven galedan änükömom vutiko, pösods retik älöädons vifiko, äpelons spidiko fidedi, keli no ijuitons, ed äxänons ini dilijan.

Takediko Linglänan äloegom devegön dilijani. Nes spidön älaifidom, ed äsivom pos finod nog bovi ko krem züdöfik e biskutis anik, kelis lotidöpan pos taed mödik fino äbötom.

„Atos valik binon klüliko gudik,“ Linglänan nu spikom, „ab nu vilob bo nog labön spuni. Ga no fägob ad fidön kremi me nams obik!“

„Spuni-li? Kis atos binon-li? Änu is spuns mödik ädabinons. Kiöpo tabalargentots valik oba binons-li?!“ man äyamom.

„O! änu sog gretik äbinon is, ed at edetävon muspidiko...“ Linglänan ägespikom, ab lotidöpan ya no ädalilom lunüpikumo. As sagit de car ärönom lü lecek, äbüdom balani dünanas oka ad bexänön jevodi, ad rivön monitölo dilijani ed ad büdön galedani ad gevabön.

„Binos läbik,“ man igekömöl äsagom Linglänane, kel ädaifom me krem, „das dilijan duton lü ob. Nu bo ogegetob largentotis obik.“

Ven pos düpafoldil vab ästanon dönu fo yan, ämaifükom zuniko vabayani, ab büä nog ikanom sagön vödi bal, Linglänan äpladom nami oka sui jot omik, ed äsagom: „If sukol tabalargentotis olik, logolös täno ini kafaken! Ini at epladob onis.“

„Deli gudik! o söls!“ äsagom pos atos, du äseadikom takediko. „Fided ebenosmekon vemo pö ob, e mutob sagön, das egetob cani gudik tä mon obik!“

Se Volapükagased pro Nedänapükans 1946, Nüm: 5, Pads: 32-33.

Vom dö voms

Fa ‚[[Marie von Ebner-Eschenbach‛.

Man binom söl doma; in dom ye te vom sötof reigön.

Vom perof in lelöf pro man süperik sevedi völada lönik oka; man sevedikom pas gudiko dö okik dub lelöf voma nobik.

Vom lekananas zänedöfik binofs mu nenmiseriks pö cöd oksik dö duinods lekanik foginik.

Vom täläktik labof balionatis neflenas natälik: mans stupik valik.

Vom, kel no kanof flunön himatani okik, binof ganil; vom, kel no vilof flunön omi, binof - jisaludan.

Vom, kel fe refudof mani, ab kanof koedön dakipön ome cedi, das geof lelöfi omik, labof nämädi mu gretiki loi man.

Lio nämäd vomas dabinonöv-li, if lupleid manas no dabinonöv?

Se Volapükagased pro Nedänapükans 1946, Nüm: 6, Pad: 37.

Flenädans

Fa ‚A. M. Burrage‛.

Äkanitölo nelaodiko stänalidi redimik flenädan: ‚Huddicott‛ ägolom de nibudastopöp lü domil oka. Lan omik äfulon me drimamagots plitik. Ädrimälom dö del, tü kel in zif alik, kel äsevedon diniti okik, cödetadeids öjenons-la. „Senälonsöd bo dinädi ön mod Rusänik!“ ämurülom ninälo.

Mu nilo fo yan doma okik äkolkömom eli ‚Alf Gargon‛: keslopan lanälik.

„E lio ejenädos-li? o ‚Orace‛!“ atan äsäkom.

„Magifiko!“ gespik äbinon. „Binos pidik, das no ekomol pö atos! Ninikolös e kedrinolös väreti seimosa!“

Söl: ‚Gargon‛ ädasumom vilöfo atosi, ibä kafibötöps valik äfärmons.

El ‚Huddicott‛ äleadom ninikön omi ed äfilidom gasinaliti. Su tab säned omik äbinon ko fladil labü bir. Änügifom fulio väris tel, ed äsagom: „Ad saun ola! - e moonsöd katädans!“

„Ad flenädans Rusänik obas!“ söl: ‚Gargon‛ ämurülom, älabölo ya nudi in vär oka. „Konolös seimna bosi dö asoar!“ äfövom spiki oka.

„Imutol-la lilön obi naedilo‚“ el ‚Huddicott‛ äsagom. „Espikob sio dü düp bal. Spikami no plu neodobs, äsagob. Espikobs ya dü yels luldegbalion - e kisi at eprodon-li? Luspikots! dins valik binons te luspikots, e nos...“

„Ab ol it ga i äspikol!“ votikan äküpetom dinöfäliko.

„Stebedolöd boso! Äsagob: Ols mutols dunön bosi. Mutols sumön katädi. Logolsöd lü katädans in doms jönik gretik onas, lü mon onsik e votikos valik onas! Ats dutons lü ols! Ab ons no ogivons oles atis. Mutols maibreikön domis onsik e sumön utis, kels dutons lü ols. Dalabons mödikumosi ka obs.“

„E pold-li?“ el ‚Gargon‛ äsäkom.

„Pold-li?“ el ‚Huddicott‛ ti äteafom in vöd sekü vut. „Pold-li? Mö kis demob-li poldi? At ga i binon te dünans katädanefa e raistokratanefa. If poldan seimik künomöv ad kömön ini dom obik, täno motridodoböv omi. Hetob poldi. No dredob, pro men nonik. Ob...“

Löpao vög zaniälik laodik ätonon: „O ‚Orace‛! Kömol-li nu spido lü bed?“

„Lesi! o löfäb!“ dugan gretik ägespikom.

Söl: ‚Gargon‛ ädrinom spidiko biri oka, ed ädopladom väri. Om it ämatom e däsuemom stadi. Mö minut lafik pos atos el ‚Huddicott‛ äfärmükom föfayani po om.

Suno äslipom, äsä gidan slipon, ab süpo pägalükom dub joik ta ribs okik.

„O ‚Orace‛!“ jimatan ävispof. „Löädolöd! dono nübreikans dabinoms.“

„Nübreikans-li?“ el ‚Huddicott‛ ädonuom. „Nübreikans-li? Nesiämö!“ „Sagob ole, das is nübreikans dabinoms!“

El ‚Huddicott‛ älöikom ed ädalilom. Äcedom, das älilom bosi, ab ton no äbinon nefätiko.

„Gololöd ga ad logön!“ jimatan ästigädof.

El ‚Huddicott‛ ästepom se bed ed älenükom bliti oka.

„Nübreikans! Oträitob omis!“ ämurülom, pö süad plitik, das no ädabinoms is; ab äfredom, das nu naedilo äkanom jonön jimatane oka, das ädredom demü nek. Älasumom störömi, ed ägolom donio. Da yan lafiko pimaifüköl föfacema äkanom logön filami fiböfik gasinaflamila. Ästepom ninio - ab süpiko kurad omik ämoikon löliko. „Löükolöd namis!“ vög takedik äbüdon.

El ‚Huddicott‛ ägügolom lü völ ed äfölom büdi. Äleadom falön störömi sui teans okik, ab töbo äsenom osi.

„So binos gudik“, vög äsagon. „Nu kanobs filidön litis.“

Poso, ün timül fovik, el ‚Huddicott‛ älogom in logs mana defädiko piklotöla, kel älüodükom lü om rövulapistoli.

„Go diabö!“ nüdranan ävokädom. „Binol-li ol utan?“

„Bo binob utan“, el ‚Huddicott‛ ägespikom lezuniko. „Ud ätikol-li ba, das äbinob telädablod obik?“

„Nö! ab... o flenädan: ‚Horace Huddicott‛! Löliko no äsevob, das lödol is. Äkomob pö kobikam, ed älilob spikami olik. Magifö!“

El ‚Huddicott‛ äsenälom boso plu takedi. Man at äsevom omi, fe nemu logamo - e zuo äbinom flenädan kobädimik!

„Benö! kikodo binol-li is?“ äsäkom.

„No ikömoböv is, if no ililob äsoaro spikädi glorik ola“, votikan äsagom. Snatiko no, mu pato no, if isevoböv, das at äbinon dom ola. Ab sio sevol, das äsagol, das obs ämutobs ramenön neodotis de utans, kels ädalabons mödikumosi ka obs...“ „Si! ab no esagob, das mutols kömön is‚“ el ‚Huddicott‛ ävüspikom ome sagi.

„Ab ol dalabol mödikumosi ka ob, o flenädan! ob dalabob lenosi.“

„Ab esagob: gololöd lü liegikans. Äsagob...“

„Lesi! atosi sio sevob. Ab primob ön mafäd smalik - me domils äs ats. Äsagol, das leno ämutobs demön poldi.

„Fümö! Ab...“

„Sekü kod at äsevob fümo, das ol no öramenol poldi, o flenädan! igo no, if no laboböv rövulapistoli at, ad neletön ole osi. Ab ob no lindifob tefü pold. Ob leno klienob ad nügolön ini fanäböp. Katädans koedons galedön gudiko domis oksik. Demü atos ätikob: oprimob ön mafäd smalik, ed osteifülob osi pö domil äs at. Is mödikos vo no okanon paramenön, ab no binob labiälik.“

El ‚Huddicott‛ no äsevom gudiko, vio ämutom tikön dö lotan no pivüdöl oka. Fe äbinom no plu so dredik, ab vemo plitiki no äcedom osi. Büikumo ilabom nog speti foböfik, das jimatan okik ömaifükof löpo fenäti ed övokof yufi; ab ven vom brafik dub vöds anik, kelis ililof fädo, iküpof‚ das nüdranan pivafom, iklänedof kapi oka disi tegeds.

„Drinolös värileti bira!“ el ‚Huddicott‛ äsagom daifidäliko.

„Danö!“ votikan äsagom. „Obinob so flagälik.“

„E seadolös nu naedilo!“ el ‚Huddicott älaisagom, „täno okomob ole naedilo utosi, kelosi ädiseinob‚ ven äsagob, das dalab valik voik binom tif.

Logö! katädans et dalabons mödikumosi ka ob...“

„Si! sevob atosi‚“ nübreikan äspikom. „Ab prinsip blebon ot, vo-li? Ons dalabons mödikumosi ka ol - klu ramenolöd ati täno de ons! Ab ol dalabol mödikumosi ka ob; sekü kod at ob kömob lä ol ad ramenön ati, suemol-li atosi? Binobs ga flenädans, vo-li? Labob kludo gitäti ad laf uta, keli dalabod. Seidolös oli nu naedilo, e dilobsös snatiko...!“

„Kio-li?“ el ‚Huddicott‛ ävokädom sidiniko.

„Sevob, das binos düfälik, o flenädan! Ab odelo kanol segolön e ramenön lä balan katädanas et uti, keli dalabon tu mödiko.“

„Si! ab binob balan slopanas paleta obsik! Suemolöd ga naedilo atosi!“

Votan älemufükom lügiko kapi.

„Dredob, o flenädan! das binol in ladäl olik leigo katädan somik. Ab ledunob ma utos, kelosi ol it äsagol: no plu luspikots, ab duns. Lötenükolöd namis olik! Vemo lepidob osi, o flenädan! ab bi nu refudol ad dilön, omutob liedo tanön oli, ed it ramenön dilodi obik.“

Ädulos ba nog mö düps anik, büä jimatan ela ‚Huddicott‛ äkünof ad kömön, ed älibükof omi. E balid, kelosi om ädunom, äbinon: golön muvifiko lü poldabür.

Se Volapükagased pro Nedänapükans 1947, Nüm: 1, Pads: 1-3.