Wzór: powrót – powrotu
Pisownia ó i u
ó pisze się
1. jeżeli w innych formach tego wyrazu (lub w wyrazach pokrewnych) ó wymienia się na o lub e, np.: ból - boli, dróżnik - droga, szósty - sześć.
Wyjątki od tej reguły:knuć, snuć, psuć.
Mimo wymiany u na o pisze się też u w zakończeniach:
-unek (np.: ładunek, rysunek, rachunek),
-uję, -ujesz...(np.: ładuję, rysuję, rachuję) – zasada: „Uje się nie kreskuje” (w czasownikach)
2. w zakończeniach:
· -ów (zakończenie nazw miejscowości), np. Kraków, Głogów, Kijów;
· -ów(końcówka dopełniacza liczby mnogiej), np.: domów, latawców;
· -ówna, np.: Paluchówna, Krystkówna;
· -ówka, np.: widokówka, żarówka.
Wyjątki:zasuwka, skuwka, odkuwka, okuwka, zakuwka.
3. na początku wyrazów piszemy wyłącznie w następujących przypadkach:
ósmy, ósemka, ów, ówczesny, ówdzie, ócz (od słowa – oczy), ód (od słowa - oda), ós (od słowa - osa).
Na końcu wyrazówónigdy nie występuje.
4. W niektórych przypadkach piszemy ó mimo braku wymiany na o, e, i np.:góra, chór.
Jest to pisownia oparta na dawnej wymianie tych wyrazów, często zachowanej w języku rosyjskim czy ukraińskim, np. na i
np.: góra - гора, chór – хор, ogórek – огірок , dopók i - поки , córka - донька ,główny - головний , jaskółka - ластівка , Józef - Йосіф , król - король , krótki - короткий , który - котрий , mózg - мозок , ołówek - олівець , oprócz - окрім , powtórzyć - повторити , późno - пізно , próba -спроба , próżny –порожній, równy – рівний, róża – роза (троянда), różny –різний, skóra – шкіра, stróż – сторож, tchórz –тхір, wróbel – воробей(горобець), wróżba – ворожба, źródło – джерело, żółty – жовтий.
4.1. Niektóre słowa niewymienne w języku polskim nie mają odpowiedników w tych językach, np. kłótnia – колотнеча, ogół - загал, szczegół – деталь, wkrótce – незабаром, wiewiórka - білка(вивірка), włóczęga – волоцюга, żółw – черепаха.
Wyjątki: Bułgaria – Болгарія, bruzda – борозна, długi – довгий, dłuto – долото, drut – дріт, furtka – хвіртка, Jakub – Яків, nuta – нота, pułk – полк, pułkownik – полковник.
Przez u pisze się
1. zdrobniające lub spieszczające zakończenia:
- -uchny, -uni, -usi, -utki, np.: malusi, calutki,
- -uchna, np.: córuchna,
- -ulo, -ulek, -ula, np.: matula, babulka,
- -unio, -unia, np.: Ewunia, dziadunio,
- -us...ka, -us...ko, np.: staruszek, dzbanuszek,
- -uś, usiu,- usia, np. tatuś, Jaruś, mamusia, córusia.
Podobnie u stawiamy w zakończeniach lekceważących, pogardliwych:
- -uch, -ucha, np.: leniuch, pastuch,
- -us, np. dzikus
Przez u piszemy również zakończenia:
- -un, -unka, np.: opiekun, piastunka,
- -ulec, np.: hamulec
2. w zakończeniach czasowników zawierających cząstkę – uj- (mimo wymiany na o ), np. rysuję, rysujesz, rysują.
3. literze ukraińskiej -y, w języku polskim zawsze odpowiada litera – u, np. druk – друк, duch – дух.
Ćwiczenia:
- Wstaw odpowiednie literki ó – u.
zbi . r ćwiczeń p . łnocny wiatr
zw . j nici siarczysty mr . z
rozw . j dziecka dokuczliwy b . l
s . chy wi . r l . dzki m . zg
dzi . pla wiewi . rki ż . łta sk . ra
z . pa og . rkowa dł . gi utw . r
kr . tka pr . ba sm .tny nastr . j
gł . wny doch . d kr . j płaszcza
g . rskie źr . dło wn . czka J . zefa
sk . rzane b . ty z . łwi krok
kr . lewski gest sk . ra z kr . lika
jask . łczy lot pr . żny żal
- Spróbuj znaleźć wymiany między ó – o
Wzór: powrót – powrotu
nastrój - obrót –
strój - ogród –
pokój - przód –
dochód - samochód –
róg - głód –
zabór - przewrót -
- Uzupełnij przysłowia.
Nie r . b drugiemu, co tobie nie miłe.
Zastan . w się zanim obiecasz.
Żeby k . zka, nie sakakała, to by n . żki nie złamała.
Kiedy kwitnie b . b, to największy gł . d.
G . ra z g . rą się nie zejdzie, człowiek z człowiekiem zawsze.
Nie ma r . ży bez kolc . w.
Lepiej p . źno, niż wcale.
Lepszy wr . bel w garści niż gołąb na dachu.
C . rka kr . la to kr . lewna.
Żona w . jka to w . jenka.
Wiatr i chmury wr . żą burzę.
Wn . czka J . zefa układa r. żne wł . czki w d . żym p . dle.
Chcieć to m . c.
W . z albo przew . z.
Nie ma reg . ły bez wyjątk . w.
Z r . żnych piec . w chleb jeść nie zaszkodzi.
Nie b . dź licha, p . ki śpi.
Powiedziały jask . łki, że niedobre są sp . łki.
Na dwoje babka wr . żyła.
Gdzie dw . ch dow .dc . w, tam bitwa przegrana.
Bliższa ciału kosz . la niż s . kmana.