Бақылау апталығының тапсырмалары

1. Саясаттану ғылым және оқу пәні ретінде.

2. Саясаттанудың объектісі.

3. Саясаттың теориясы ғылыми пікірталас тақырыбы ретінде.

4. Саясаттанудың танымдық пәні.

5. Жеке пән ретіндегі саясаттанудың жанжактылығы.

6. Әлеуметтік-гуманитарлық ғылымдар жүйесіндегі саясаттанудын орны.

7. Саясаттану курсының құрылымы мен міндеті.

8. Саясаттанудың теориялық-әдістемелік негіздері.

9. Саяси зерттеулердің негізгі әдістері.

10. Саясаттанудағы негізгі ғылыми түсініктер жүйесі және соларға тән ерекшеліктері.

11. Саясаттанудың басқа да қоғамдык ғылымдармен арақатынасы.

12. Саясаттанудың қызметі.

13. Болашақ маманның тұлғалык қалыптасуындағы саясаттанудың рөлі мен маңызы.

14. Өркениеттер тарихындағы саяси білімдердін негізгі даму кезеңдері

15. Ежелгі Шығыстың кұлиеленуші мемлекеттердегі саяси ілімдер: брахманизм және буддизм идеологиясы. Конфуциандық, даосизм, легизм.

16. Ежелгі Греция және Ежелгі Римдегі саяси ілімдер: Платон, Аристотель, Полибий, Тит Лукреций Кар.

17. Батыс Еуропа мен Шығыстық Араб елдеріндегі саяси ілімдер (орта ғасырлар): А. Блаженный, Ф.Аквинский.

18. Қазақ және Араб саяси философиясының әкесі Әбу-Наср ол Фараби, Ибн Цина, Ибн Рушд, Ибн Халдун, Низами Гянджеви, Ә. Навои.

19. Қайта өрлеу дәуіріндегі саяси идеялар: П. Макиавелли. Ж.Боден. Т.Мор и Т. Камнанела.

20. XVII ғасырдағы Голландия және Англиядағы саяси ілімдер: Г.Гроций, Баруха (Бенедикт) Спиноза, Т. Гоббс және Дж.Локк.

21. Еуропалык Ағарту кезеңіндегі саяси идеялар: М.А. Вольтер. Ж.Ж. Руссо, Ш. Монтескье.

22. XVIII ғасыр аяғы және XIX гағырлар бағындағы саяси ілімдер: Ф. Гегель. И. Кант, Г.Фихте, А.Сен-Симон, Ш.Фурье, Р.Оуэн

23. ХІХ-ХХІ ғаеырдағы батые-еуропалык саяси ілімдердің негізгі бағыттары.

24. Қазақстан территориясындағы саяси ойдың дамуы мен өрлеуі.

25. Жүсіп Баласағұнның, Махмұт Қашкаридің. Ахмет Игүнекидің, Мұхамед Достидің және Иби Рузбиханның, Қоркыт-Атаның, Қожа Ахмет Иассауидің ілімдері.

26. Фольклор қазақ халқының саяси ілімдерінің бастауы ретінде.

27. Тәуке ханның «Жеті жарғы» заңдар жинағы.

28. XIX ғасырдағы қазақ ағартушыларының саяси көзқарастары (Ш. Уәлиханов, Ы. Алтынсарин, А. Құнанбаев).

29. XX ғасырдағы Қазақстандағы саяси ой мен ағарту идеологиясының шығармашылық дамуы (М.Дулатов, М.Жұмабаев, А.Байтұрсынұлы, Ә.Бөкейханов, Ш. Құдайбердиев., М.Шоқай, М. Тынышпаев, X. Досмұхамедов., Т. Рысқұлов, Е. Садуақасов, Е. Торайғыров., С.Сейфуллин және т.б).

30. Қазіргі заманғы Қазақстандағы саяси ой.

31. Қоғамдық өмір кұрылымындағы саясат

32. Саясат қоғамдық кұбылыс ретінде, оның табиғаты, мүмкіндіктері, шептері мен келешегі.

33. Адам қызметінің маңызды саласы ретінде саясатқа деген талаптар.

34. Саясаттың әлеуметтік негіздері.

35. Саясаттың тарихи типтері.

36. Саясаттағы жалпы, ерекше, жалпыадамзаттық, ұлттық.

37. Адам - саясаттың жоғары мақсаты.

38. Саясаттың гуманитарлы мәні, демократиялық мазмұны мен адамгершілік сипаты.

39. Саясаттың негізгі түрлері: ішкі, сыртқы, олардың өзара байланысы.

40. Ғылыми-техникалык, экономикалық, әлеуметтік, ұлттық, мәдени, діни, экологиялық, әскери саясаттың мәні және мазмұны.

41. Қоғамды модернизациялау кезеңіндегі егеменді Қазақстан Республикасының саясаты.

42. Билік саяси феномен ретінде

43. Биліктің, шығу көзі, мәні, пайда болуы.

44. Билік ұғымының теологиялық, бихевиористік, құрылымдық, инструменталдік анықтамасы.

45. Биліктің объектісі мен обьектісі, ерекшеліктері, ресурстары, кызметі, билікті жүзеге асыру әдістері.

46. Саяси және мемлекеттік билік.

47. Биліктің бөлінуі мен делегациясы.

48. Демократиялық, авторитарлық және тоталитарлық биліктің ерекшеліктері.

49. Биліктің заңдылық деңгейі: легализация, легитимация.

50. Тарихи ретроспективадағы биліктің типтерінің эволюциясы.

51. Басқарудағы билік формалары: монархия мен республика, олардың нұсқалары; мемлекеттік құрылым: унитарлық, федерация, конфедерация.

52. Егеменді Қазақстандағы мемлекеттік билік.

53. Саяси субьектілері

54. Билік жүйесіндегі олардың орны, ролі, белгілері және әлеуеті.

55. Саясат субьектілері ретіндегі әлеуметтік қауымдастықтар.

56. Қазіргі замандағы әлеуметтік страгификация.

57. Саясат субъектілері ретіндегі этникалык топтар.

58. Саяси есбъектілік түсінігі және саясат субьектісі ретінде тұлғаның қалыптасу шарттары.

59. Саяси қызмет, әлеуметтік белсенділік, саяси мәдениет пен сана деңгейі.

60. Адамның саясат субьектісі ретінде калыптасуының көрсеткіштері ретінде азаматтык қасиеттері.

61. Тұлғаның саяси мүдделерін жүзеге асырудың материалдық, әлеуметтік-мәдени және саяси-құқықтық алғышарттары.

62. Тұлға мен қоғамның саяси мүдделерінің арақатынасы.

63. Адам құкықтары мен еркіндігі.

64. Оларды камтамасыз етудің кепілдігі мен механизмдері.

65. Азаматтың құқықтары мен міндеттерін жүзеге асырудың шарттары.

66. Адамның саяси шеттелу мәселесін шешу.

67. Адам құкықтары саласы бойынша халықаралық ынтымақтастық.

68. Қазақстанның әлеуметтік-саяси құрылымы.

69. Қазақстанда саясаттың жаңа субъектілерінің қалыптасу көздері мен әлеуметтік базалары.

70. Саяси жүйе түсінігі.

71. Саяси жүйе теорияларын жасаудағы концептуалды тәсілдер.

72. Саяси жүйенің құрылымы мен элементтері.

73. Саяси жүйе қызметтері.

74. Конституция - қоғамның негізгі заңы.

75. Егеменді Қазақстан Республикасының Конституциясы.

76. Саяси жүйенің жіктелуі және оларды салыстырмалы талдау.

77. Қазақстан Республикасының саяси жүйесі.

78. Қазіргі саяси ғылымдағы саяси режимді интерпретациялау.

79. Саяси режимнің элементтері мен белгілері.

80. Саяси режимнің түрлері.

81. Тоталитаризм және оның әралуандығы.

82. Авторитаризм: түрлерінің жіктелуі.

83. Демократия және оның әралуандығы.

84. Демократияның қазіргі формалары.

85. Полиархия.

86. Қауымдастық демократия.

87. Делегативті демократия.

88. Демократияны негіздеу.

89. Қазақстандағы саяси режим, оның модернизациясы.

90. Сайлау саяси институт ретінде.

91. Сайлаудың кызметтері және жіктелуі.

92. Қазіргі сайлау жүйелері: мажоритарлы, пропорпионалды және аралас.

93. Сайлау кұкығы және кағидалары.

94. Сайлау үрдісі және сайлау науқаны.

95. Сайлау технологиялары және оның түрлері.

96. Қазақстан Республикасындағы сайлау және сайлау жүйелері.

97. Мемлекет және азаматтык қоғам

98. Мемлекет қоғамныи саяси жүйесінің негізгі институты.

99. Мемлекеттік ұйымның шығу тегі, мемлекеттің пайда болуындағы теориялар мен конңепцияларды салыстырмалы талдау.

100. Мемлекеттік механизмнің құрылымы және оның компенеттерінің сипаты.

101. Мемлекеттің тарихи түрлері, олардың әлеуметтік-эномикалық және әлеуметтік-саяси негіздері.

102. Мемлекег қызметтерін жіктеу, оның нарықтық экономика, экономикалық және саяси плюрализм жағдайындағы өзгеруі.

103. Мемлекеттік биліктің өкілетті инстигуттары.

104. Қазіргі сайлау жүйелері, сайлаудың әлемдік тәжірибесі.

105. Мемлекеттік басқарудың органдары.

106. Мемлекеттікік аппараттағы бюрократизм себептері.

107. Әскер және мемлекеттік қауіпсіздік органдары және тәртіпті қамтамасыз ету саяси институттардың ерекшелігі ретінде.

108. «Биліктің бөліну» жүйесіндегі заң шығарушы, атқарушы және сот жүйелерінің өзара қатынасы.

109. Құкықтық мемлекет: пайда болу тарихы мен казіргі амалдары.

110. Қазакстандағы құкықтық мемлекеттің қалыптасу мәселелері.

111. Азаматтық коғам концепциялары.

112. Азаматтық қоғам мәні және белгілері.

113. Мемлекет пен азаматтық коғамның өзара байланысы.

114. Қазақстанда азаматтық қоғам мен мемлекеттің қарым-қатынас формалары.

115. Саяси партиялар және партиялық жүйелер, коғамдық-саяси қозғалыстар мен ұйымдар

116. Саяси партиялар және қоғамдык-саяси козғалыстар: ұғымы, мәні, белгілері және қызметтері.

117. Саяси партиялардың пайда болуы, калыптасу шарттары және эволюциясы.

118. Саяси партиялардың жіктелуі.

119. Билік катынас жүйесіңдегі саяси партиялар, саяси партиялардың мемлекеттік механизмдермен өзара әрекеттесуі.

120. Партиялық жүйелер, олардың жіктелуі.

121. Қазақстандық партиялық жүйелердің даму урдістері және ерекшеліктері.

122. Қоғамның саяси өмірінде коғамдык-саяси қозғалыстар мен бірлестіктердің пайда болуы мен эволюңиясы.

123. Қазақстандық қоғамның сяаси өміріндегі қоғамдық қозғалыстардың орны мен рөлі.

124. Лоббизм.

125. Қазақстандық лоббизмнің ерекшеліктері.

126. Мүдделі топтар: түсінігі, қызметтері және жіктелуі. Қысым топтары.

127. Саяси даму. Саяси модернизация түсінігі.

128. Саяси модернизация теориясының негізгі бағыттары, олардың эволюциясы және саяси тәжірибемен байланысы.

129. Саяси модернизацияның мақсаты және критериялары, оның негізгі ерекшеліктері.

130. Модернизацияның әлеуметгік факторлары.

131. Саяси модернизацияда құндылық жүйелерінің ролі мен маңызы.

132. Модернизаторлық элита, оның түрлері.

133. Модернизациялық процестегі дәстүр рөлі.

134. Өтпелі саяси тәртіптің легитимділігі мен тиімділігін көтеру факторы ретінде саяси катысудың маңызы.

135. Модернизациялық қоғамдағы саяси қайшылыктар және саяси даму дағдарысы.

136. Қазақстан Республикасындағы саяси модернизация.

137. Копфликт әлеуметтік құбылыс ретінде және оның саясаттағы ролі.

138. Саяси конфликтілер, олардың қоғамдық өмірдегі орны.

139. Саяси конфликт құрылымы.

140. Саяси конфликтілердің жіктелуі және қызметі.

141. Саяси конфликтілердің жіктелуі және қызметтері.

142. Саяси конфликт динамикасы.

143. Саяси конфликтілердің алдын алу амалдары мен көздері.

144. Қазақстанда саяси конфликтілердің алдын алу амалдары мен көздері

145. Саяси дағдарыс.

146. Сыртқы және ішкі саяси дағдарыстар.

147. Саяси дағдарыстардың алдын алу тәсілдері.

148. Саяси мәдениет және саяси идеология

149. Саяси мәдениет түсінігі, мәні құрылымдық компонентер және саяси мәдениет қызметтері.

150. Саяси мәдениет қоғамдык-тарихи негіздің ажырамас бөлігі ретінде.

151. Саяси мәдениет ұлттық, әлеуметтік мәдени, ұлттық тарихи, діни, ұлттық-психологиялық дәстүрлермен, әдет-ғұрыптармен, стереотиптермен байланысы.

152. Саяси өмірдің институционалды нормалары мен дәстүрлері.

153. Саяси мәдениет және қоғамдық сана.

154. Саяси сананы қалыптастырудағы қоғамдық-саяси институттардың ақпараттық-идеологиялық ролі.

155. Саяси сана деңгейі.

156. Саяси мінез-кұлықтың үлгілері мен стереотиптері.

157. Саяси мәдениеттің жіктелу мәселелері.

158. Қоғамның саяси мәдениеті мен саяси субмәдениеттің арақатынасы.

159. Өтпелі кезеңдегі саяси мәдениет.

160. Посткеңестік мәдениеттің ерекше сипаттары.

161. Қазақстан Республикасында демократиялык саяси мәдениеттің қалыптасу мәселелері.

162. Саяси идеология саяси сананың ықпалды түрлерінің бірі ретінде.

163. Саяси идеологияны анықтаудағы әртүрлі амалдар.

164. Саяси идеология деңгейі және қызметтері.

165. Қазіргі заманның негізгі саяси идеологиялары: либерализм. консерватизм, марксистік дәстүр және халықаралық социал-демократия.

166. Әлемдік саясат және қазіргі халықаралық қатынас

167. Әлемдік саясат және халықаралық қатынастар зерттеудің нысаны ретінде.

168. Халыкаралык катынастардың негізгі субьекгілері мен ұғымы.

169. Әлеуметтік-саяси ойлар тарихындағы халықаралык қатынастар мәселелері.

170. Халыкаралық қатынастардағы құндылықтар мен нормалар, қажеттіліктер мен мүдделер.

171. Геосаясат ұғымы, халықаралык қатынастардағы геосаяси факторлар.

172. Қазіргі халықаралык қатынастардың негізгі даму тенденциялары.

173. Сыртқы саясат - халықаралык катынастар жүйелерінің негізгі компененті.

174. Сыртқы саясаттың қызметі, мақсаты, міндеті мен мәні.

175. Сыртқы саясаттың әдістері.

176. Саясат пен дипломатия.

177. Халыкаралык жүйе.

178. Әлемдік саяси процестегі халықаралық ұйымдар.

179. Қазіргі әлемдік тәртіп.

180. Халықаралык катынас жүйесіндегі егеменді Қазақстан. Қазақстан Республикасынын сырткы саясаттағы негізгі басымдықтары.

181. Қазіргі кезеңдегі егеменді мемлекет ретінде Қазақстан Республикасының әлеуметтік-экономикалық және саяси даму ерекшеліктері және оның әлемдік қауымдастықка интеграцияланудағы әлеуетті мүмкіндіктері.

182. Геосаясат ерекшеліктері және тұрғындардың этнодемографиялык құрамы, сыртқы саясат курсын жасауда есепке алу.

183. Қазақстан Республикасының әлемдік аренадағы ұлттық мемлекеттік мүдделері және сыртқы саясаттың басым міндеттері.

184. Республиканың әскери доктринасы.

185. Сырткы саясаттың бағыты Қазақстанның коп жосарлы серіктестігі, ТМД елдерімен қатынастағы субъект ретінде.

186. АҚІІІ және еуропалык елдерімен қатынасының дамуы.

187. Қазақстан және Орталық және Таяу Шығыс. Болашақтағы Қазақстанның сыртқы саясаттағы басым бағыттары.

188. Мемлекеттің жаңа саяси бағыты.

189. Жаңа бағыттың экономикалық сясаты.

190. Әлеуметтік саясаттың жаңа кағидалары.

191. Мемлекеттілікті әрі карай бекіту және Қазақстандық демократияның дамуы.

192. ҚР сыртқы саяси мен аймақтық және жаһандық кауіпсіздікті нығайту.

193. Экономикалық және сауда дипломатиясының дамуы.