ИӨЖ №3 Жүрек бұлшық етінің негізгі физиологиялық қасиеттері.
Кіріспе бақылау
1.Миокардтың өзінде пайда болатын импульстердің әсерінен өздігінен қозу қасиеті аталады:
1. қозғыштық;
2. өткізгіштік;
3. жиырылғыштық;
4. автоматия;
5. рефрактерлік.
2.Жүректің басты ырғақ жүргізушісі болып табылады:
1. атриавентрикулярлы түйін;
2. синоатриальды түйін;
3. Гис шоғыры;
4. Гис шоғыры аяқшалары;
5. Пуркинье талшықтары.
3.Физиологиялық жағдайларда үлкен адамдарда жүрек жиырылу жиілігі құрайды ( 1 минутта ):
1. 35-40;
2. 45-50;
3. 60-65;
4. 70-75;
5. 85-90.
4.Қарыншалар миокардының абсолютті рефрактерлік кезеңі ұзақтығы құрайды (сек):
1. 0,2;
2. 0,24;
3. 0,17;
4. 0,3;
5. 0,27.
5.Жүректің өткізгіш жүйесінде ең көп қозғыштыққа ие:
1. Гис шоғыры;
2. Гис шоғыры аяқшалары;
3. Пуркинье талшықтары;
4. синоатриальды түйін;
5. атриовентрикулярлы түйін.
6.Жүрек циклының ұзақтығы (сек):
1. 0,4;
2. 0,6;
3. 1,0;
4. 0,8;
5. 0,7.
7.Экстрасистола, мына кезеңде қосымша тітіркендіргенде пайда болады:
1. абсолютті рефрактерлік;
2. жүректің жалпы кідірісі;
3. систола;
4. латентті кезең;
5. диастола
8.Жүрек жиырылуы басталады:
1. қысым кезеңі;
2. қанды айдау кезеңі;
3. протодиастолалық кезең;
4. толу кезеңі;
5. жүрекшелер систоласы
9.Жүректің өткізгіш жүйесінің қай элементі жұмысшы миокардқа қозу жіберуді қамтамасыз етеді:
1. атриовентрикулярлы түйін;
2. синоатриальды түйін;
3. Гис шоғыры;
4. Гис шоғыры аяқшалары;
5. Пуркинье талшықтары.
10.Жүрек қарыншасының бір минуттағы айдайтын қан көлемі аталады:
1. қанның минуттық көлемі;
2. жүрек индексі;
3. қанның систолалық көлемі;
4. қанның айналу уакыты;
5. қан ағысының сызықтық жылдамдығы.
ИӨЖ №3 Жүрек бұлшық етінің негізгі физиологиялық қасиеттері.
Қорытынды
1.Миокардты босаңсу кезеңінде (диастола) тітіркендіргенде шақырылатын, жүректің кезектен тыс жиырылуы аталады:
1. систола;
2. диастола;
3. экзальтация;
4. экстрасистола;
5. блокада.
2.Қарыншалар систоласы созылады (сек.):
1. 0,18;
2. 0,25;
3. 0,33;
4. 0,45;
5. 0,53.
3.Миокардтың тітіркендіргіштер әсерінен әрекет потенциалын өндіру қасиеті аталады:
1. қозғыштық;
2. өткізгіштік;
3. жиырылғыштық;
4. автоматия;
5. рефрактерлік.
4.Қарыншалар систоласы келесі кезеңдерден тұрады:
1. протодиастолалық кезең және қан айдау кезеңі;
2. изометрлік босаңсу кезеңі және қысым кезеңі;
3. пресистолалық кезең және асинхронды босаңсу кезеңі;
4. қарыншалардың қанмен толу кезеңі және қысым кезеңі;
5. қысым кезеңі және қанды айдау кезеңі
5.Қанның минуттық көлемін бір минуттағы жиырылу санына бөлгенде, мынаны есептеп шығаруға болады:
1. қан ағымының көлемдік жылдамдығын;
2. жүрек индексін;
3. қанның систолалық көлемін;
4. қанның айналу уақытын;
5. қан ағысының сызықтық жылдамдығын.
6.Жүректің патологиялық жиырылу түрлері:
1. тахикардия, тыныстық аритмия;
2. брадикардия, жыбырлау;
3. тыныстық аритмия, брадикардия;
4. жыбырлау,дірілдеу;
5. дірілдеу, тахикардия.
7.Жүрек автоматиясы градиенті көрініс береді:
1. синоатриальды түйіннен алыстаған сайын жүректің өткізгіш жүйесі аймақтарының автоматия қабілетінің азаюымен;
2. синоатриальды түйіннен алыстаған сайын жүректің өткізгіш жүйесі аймақтарының автоматия қабілетінің жоғарылауымен;
3. синоатриальды түйінге жақындаған сайын жүректің өткізгіш жүйесі аймақтарының автоматия қабілетінің азаюымен ;
4. Пуркинье талшықтарын жақындаған сайын жүректің өткізгіш жүйесі аймақтарының автоматия қабілетінің жоғарылауымен;
5. синоатриальды түйіннен алыстаған сайын жүректің өткізгіш жүйесі аймақтарының автоматия қабілетінің фазалық өзгерістерімен.
8.Жүректің өткізгіш жүйесінің жасушааралық байланыстары аталады:
1. автоматия түйіндері;
2. нексустар;
3. саркоплазма;
4. миофибрилла;
5. жұмысшы миокард.
9.Жүректің электрлік белсенділігін тіркейтін әдіс:
1. электрокардиография;
2. электрокимография;
3. баллистокардиография;
4. фонокардиография;
5. динамокардиография.
10.Жүректің өткізгіш жүйесінің әртүрлі қозғыштығын және өткізгіштігін, қандай әдіспен анықтауға болады:
1. электромиография;
2. баллистокардиография;
3. фонокардиография;
4. электрокардиография;
5. эхокардиография.